Prestafélagsritið - 01.01.1931, Blaðsíða 28

22
Ásmundur Guðmundsson:
Prestafélagsritið.
veitir, er undir því kominn, að þeim sé varið til þess
að efla persónulegan þroska og almannaheill.
7. Skyldan til að vinna öðrum gagn livilir á öllum.
Engin staða né erfðafé geta leyst neinn frá þvi að þurfa
að vinna fyrir viðurværi sínu.
Loks var skorað á ríkisstjórnina að láta rannsókn fara
fram á orsökum atvinnuleysisins eða styrkja kirkjuna til
hennar. Og sterkur vilji virtist vera lijá þinginu til þess
að hrinda hugsjónum sínum í framkvæmd. En of snemt
þótti þvi þó að hefjast handa um nýja löggjöf, það gæti
verið mjög varhugavert og orðið málunum til tjóns,
meðan hugsunarliáttur almenningS væri svo langt á eft-
ir. Það sem mest riði á væri að þoka honum áleiðis og
efla kristilega vakningu.
Því vakningarstarfi hefir síðan verið lialdið áfram
af miklum þrótti, svo að nú má það teljast orðið al-
þjóðahreyfing. Heimsþing kirkjunnar í Stokkhólmi ári
eftir Birminghamfundinn tók upp stefnu hans, og nú
er um flestöll kristin lönd eitthvað unnið að lausn
vandamála verlcalýðshreyfingarinnar á kristilegum
grundvelli.
III.
Hingað til íslands berast öldur verkamannahreyfing-
arinnar tiltölulega seint, og er það eðlilegt, þar sem
misskifting eigna hefir verið hjer minni en í öðrum
löndum og sambúð verkamanna og framleiðenda nánari
og betri. Um afstöðu hennar til kirkju vorrar kann að
þykja enn of snemt að dæma, en frá mínu sjónarmiði er
liún alls ekki i andstöðu við hana. Þvi að bæði eru
fjölmargir verkamenn stefnunnar góðir kirkjunnar
menn, og svo hefir þvi verið lýst yfir opinberlega af
mönnum liennar aftur og aftur, að trúarbrögðin skyldu
standa óáreitt svo sem einkamál manna. En hver af-
staðan verður í framtíðinni, fer mjög eftir því, hvern-
ig kirkja vor tekur þessari lireyfingu.