Prestafélagsritið - 01.01.1931, Side 53

46
Kristleifur Þorsteinsson:
Prestafélagsritið.
urs og austurs. Bærinn stendur á stóru, eggsléttu túni
norðan undir háu og snarbröttu felli, Bæjarfelli. Eins
klukkutíma gangur er frá bænum upp á hæstu brún
fellsins.
Bæjarfellið var þakið stórvöxnum skógi upp í miðjar
lilíðar frarn undir lok 18. aldar. Átti biskupsstóllinn í
Skálliolti þar ítak í skógarliöggi. Sagnir eru um það, að
Skálholtsbiskupar liafi notað þessi réttindi og sent
vinnumenn sína til þess að liöggva þar rafta og flytja
austur í Skálliolt. Voru tíu meðal raftar úr Fellsskógn-
um talinn bestburður.
í lok 18. aldar gjöreyddist þessi stórvaxni skógur. Var
því kent um þetta skyndilega lirun skógarins, að geit-
fé liefði sorfið börk trjánna i vetrarharðindum. En fleiri
orsakir liafa víst legið til þess, bæði af völdum manna
og náttúrunnar. Menn sóttu mikið eftir því að böggva
þennan stóra raftskóg til liúsaviðar. Trúlegt þykir, að
skógarmaðkur hafi unnið þar stærstu spellin. Bæjar-
fellið lieldur ennþá sinni svipmiklu hæð, en nú eru
liðin meira en 100 ár síðan það afklæddist alveg þess-
um l'agra skógi.
Norðan megin við túnið á Ilúsafelli streymir silfur-
tær kaldavermslá, og berst hinn stilti og rólegi niður
bennar heim að bænum og lætur ljúft og blíðlega í
eyrum. En með allri ánni að norðan liggur víðáttu-
rnikill skógur. Á sumarkvöldum, eftir heita sólskins-
daga angar loftið af ibni skógarins og ómar af þrasta-
söng.
Þessi skrúðgræni skógardalur lolcast í austri af liin-
um fögru fjöllum, sem eiga fáa líka. Strúturinn og
Hafrafell standa þar sitt við livorn enda Eiriksjökuls,
sem ber yfir þau liöfuð og lierðar. Er liann þó talinn
fríðari sýnum lieldur en livað bann er stórfenglegur.
Hafa ýmsir menn getið þess til, að liann væri fegursta
fjall á jörðu hér. Það eru bæði skáld og listamenn,
sem bafa lagt alt sitt vit og alla sína snild í það að láta