Syrpa - 01.10.1915, Síða 10

Syrpa - 01.10.1915, Síða 10
; MAGNHILDUR. » Saga eftir Björnstjerne Björnson. Einar P. Jónsson þýddi (Framhald frá 4. hefti 2. ár). Magnhildur var uppi á loftinu með bæði brófið og böggulinn. Hún hafði íarið yfir bréfiö í hálfgerðuni tryllingi, og flýtti sér að opna bögg- ulinn, og þar gaf henni á að líta ailskonar kvennfatnað. Hún fleygði fötunum frá sér um allt her- bergið. rjóð, hrygg og reið. Hún settist niður og fékk ákafa grát- hviðu. Nú hafði hún þrek til að mæla. Hún þaut eins og elding niður til frúarinnar, vafði handleggjunum um háls henni og hvíslaði: “Eg bið fyrirgefningar!” Rétti að henni bréfið og hvarf á brott að vörmu- spori. Frúin skildi ekki rétt vel hvað þessi fyrirgefningar bón átti að þýða. En hvað um það. Stúlkan grét og var í geðshræringu. Og henni fanst það ekki neitt sérlega undarlegt. Hún tók bréfið og las. Ekki gat hún neitað þvf að lienni fanst hálfskrítið snið á bréfinu. En efnið fanst henni í raun og veru cðlilegt, þcgar tekið væri tillit til þess, að það var frá æði rosknum manni. Sem gamalli húsmóðir, féll henni bæði bréfið og gjafirnar vel í geð. Hún fór með bréfið til prestsins; og hann var alveg á sama máli. Hann þóttist þess fullviss, að með svona forsjálum lieiðursmanni, hlyti Magnhildur að verða hamingjusöm. Frúin leitaði Magnhildar um allt liúsið, til þess að geta sagt henni undir cins, að prestinum og sér virt- ist þetta góðs viti. Fólkið sagði henni að Magnhildur mundi vera uppi á efsta lofti. Hún varpaði yfir sig kápu, því kalt var inni, tók með sér kenslu- konuna, og gengu þær saman upp á loftið. Magnhildi sáu þær hvergi, en gjafirnar voru út um allt herbergið. Þær tíndu þær saman, skoðuðu livern hlut með hinni mestu nákvæmni, og voru sammála um að allt væri sérlega vel valið. Og þeim fanst ekki nema eðlilegt að svona löguð sending, hefði nokkur áhrif á unga stúlku. En því mátti ekki gleyma, að eldri maður átti hlut að máli. Og því ekki að und- ra þótt gjafirnar mintu fremur á föðurlega umhyggju, en unggæðis- lega ást. Og það var þessvegna að frúin, með aðstoð kenslukonunnar, talaði til Magnhildar með viturlegum al- vöru orðum, að því er hún sjálf sagði. Hún mátti ekki vera of stórsnúðug. Hún.mátti ekki gleyma því að hún var bláfátæk stúlka, sem átti enga efnaða ættingja og enga fyrirsjáan- lega framtíð! Næsta dag átti Magnhiidur í stríði við sjálfa sig. Hvað átti hún að gera? Hver mundi hugsa um hana, þeg- ar presturinn virtist að vera orðinn svo bersýnilega leiður á henni. Nokkru seinna fékk hún stóreflis kassa, sem liafði inni að haida ó- sköp af kjólum og ýmsum öðrum skrautvarningi. Magnhildur lét sem hún sæi ekki sendinguna. En kenslukonan, sem af meðfæddri nær- gætni, gat sett sig svo undur vel í spor stúlkunnar, annaðist um að kassinn væri opnaður þegar í stað. Og með náðarsamlegri aðstoð frú- arinnar, tók hún upp hverja flíkina á fætur annari, og fáum mínútum síðar stóð Magnhildur fyrir framan
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Syrpa

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.