Syrpa - 01.10.1915, Page 18

Syrpa - 01.10.1915, Page 18
80 SYRPA II. HEFTI 1915 honni fanst einhvcr óþektur full- sælu-höfgi rcnna í brjóstið, höfuðið og jafnvel hendurnar. Var þetta ekki óvænt blessun fyrir hennar litla hús? Skínandi leiftur braust þarna allt í einu í gegnum hcnnar cigin hús. Hún ýtti stólnum lengra aftm' í hornið. Henni fanst líkast því, sem sjálfur höfundur tilverunnar,—örlagavörð- ur hennar sjálfrar, væri til sín niður stiginn. Tónarnir náðu föstum tökum á duldustu og dýpstu strengjunum í sál hennar. Hún varð gripin af cinhverju óþektu ofurvaldi . Hún baðaði út handleggjunum, dró þá að sér aftur og grét eins og barn. Löngu eftir að allt þetta var um garð gengið—fólks þyrpingin tvíst- ruð og hann hættur að leika á slag- liörpuna—sat hún steinhljóð í sömu skorðum. Lífið var ekki tilgangslaust; því skyldi hún ekki mega njóta hinnar fullkomnustu fcgurðar eins og aðrir. Eins og tónarnir hljómuðu nú 1 hennar eigin sál; þannig skyldi þeir einnig vcfjast utan um hana í fram- tíðinni. Eklci liafði hún enn þá afklætt sig, en nú notaði liún til þess bajði stofuna og svefnherbergið, og tók það hana freklega hálfa klukku- stund. 1 þetta skiftið gekk hún til hvílu í fyrsta sinn í æfinni, með Ijósa meövitund um það, að nú liefði hún þó eitthvað, sem borgaði sig að vakna til að morgni. Hún heyrði fótatak hans upp á loftinu; það var miklu léttilegra en annara manna, er hún hafði kynst. Ef að hann hreyfði eitthvað við húsgögnunum, þá gerði liann það með sérstakri varfærni. Augun hans, hin blíðu og göfug- legu, og fagurmyndað balcið, var hið síðasta er hún sá grcinilega. Það var ekki unnt að lýsa dögun- um, sem á eftir komu. Hún kendi í skólanum cins og að undanförnu, cn hún flýtti sér heim allt hvað hún mátti, þangað sem hljómaheimurinn beið hennar, og fjöldin allur af undrandi fólkinu stóð og hlustaði. Hún fór tæplega út fyrir hússins dyr, þar sem eftir var dagsins. Annaðhvort sat hann heima, og hún beið eftir því að hann byrjaði að knýja slagliörpuna, eða þá hann gekk spölkorn sér til hressingar, og þá beið hún full eftirvæntingar heimkomu hans. Hún roðnaði 1 hvert skifti er liann heilsaði henni, og hörfaði jafnskjótt til baka. Ef að liann kom inn í stofuna og bað um eitthvað, er hann þarfnað- ist, fór titvingur um hana alla, þeg- ar hún licyrði fótatakið, og svo undai'lega varð henni við, að hún jafnvel áttaði sig varla á því, hvað það var sem hann bað um. Ef til vill hafði hún vaiia mælt við hann tíu o;ð á tíu dögum. En hún gjörþekti alla liáttsemi hans; jafnvcl allt scm eitthvað var ein- kennilegt við klæðaburðinn. Hún veitti því nákvæma athygli, hvort mjúka, brúna hárið lá kyrt á bak við cyrun eða það var úfið, og hvort grái liatturinn hans hallaðist fram á ennið eða aftur á lmakkann, og hvort liann bar handvetti eða ekki. —Og liún sjálf? Hún hafði keypt sér tvo nýja sumarkjóla, og gekk alltaf í öðrum þeirra. Og nýjan hatt hafði hún fengið sér líka. Hún var farin aö halda að sönglist mundi vera sitt ætlunarverk í lífinu,—en þó fann hún enga verulega hvöt
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Syrpa

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.