Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 18

Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 18
80 SYRPA II. HEFTI 1915 honni fanst einhvcr óþektur full- sælu-höfgi rcnna í brjóstið, höfuðið og jafnvel hendurnar. Var þetta ekki óvænt blessun fyrir hennar litla hús? Skínandi leiftur braust þarna allt í einu í gegnum hcnnar cigin hús. Hún ýtti stólnum lengra aftm' í hornið. Henni fanst líkast því, sem sjálfur höfundur tilverunnar,—örlagavörð- ur hennar sjálfrar, væri til sín niður stiginn. Tónarnir náðu föstum tökum á duldustu og dýpstu strengjunum í sál hennar. Hún varð gripin af cinhverju óþektu ofurvaldi . Hún baðaði út handleggjunum, dró þá að sér aftur og grét eins og barn. Löngu eftir að allt þetta var um garð gengið—fólks þyrpingin tvíst- ruð og hann hættur að leika á slag- liörpuna—sat hún steinhljóð í sömu skorðum. Lífið var ekki tilgangslaust; því skyldi hún ekki mega njóta hinnar fullkomnustu fcgurðar eins og aðrir. Eins og tónarnir hljómuðu nú 1 hennar eigin sál; þannig skyldi þeir einnig vcfjast utan um hana í fram- tíðinni. Eklci liafði hún enn þá afklætt sig, en nú notaði liún til þess bajði stofuna og svefnherbergið, og tók það hana freklega hálfa klukku- stund. 1 þetta skiftið gekk hún til hvílu í fyrsta sinn í æfinni, með Ijósa meövitund um það, að nú liefði hún þó eitthvað, sem borgaði sig að vakna til að morgni. Hún heyrði fótatak hans upp á loftinu; það var miklu léttilegra en annara manna, er hún hafði kynst. Ef að hann hreyfði eitthvað við húsgögnunum, þá gerði liann það með sérstakri varfærni. Augun hans, hin blíðu og göfug- legu, og fagurmyndað balcið, var hið síðasta er hún sá grcinilega. Það var ekki unnt að lýsa dögun- um, sem á eftir komu. Hún kendi í skólanum cins og að undanförnu, cn hún flýtti sér heim allt hvað hún mátti, þangað sem hljómaheimurinn beið hennar, og fjöldin allur af undrandi fólkinu stóð og hlustaði. Hún fór tæplega út fyrir hússins dyr, þar sem eftir var dagsins. Annaðhvort sat hann heima, og hún beið eftir því að hann byrjaði að knýja slagliörpuna, eða þá hann gekk spölkorn sér til hressingar, og þá beið hún full eftirvæntingar heimkomu hans. Hún roðnaði 1 hvert skifti er liann heilsaði henni, og hörfaði jafnskjótt til baka. Ef að liann kom inn í stofuna og bað um eitthvað, er hann þarfnað- ist, fór titvingur um hana alla, þeg- ar hún licyrði fótatakið, og svo undai'lega varð henni við, að hún jafnvel áttaði sig varla á því, hvað það var sem hann bað um. Ef til vill hafði hún vaiia mælt við hann tíu o;ð á tíu dögum. En hún gjörþekti alla liáttsemi hans; jafnvcl allt scm eitthvað var ein- kennilegt við klæðaburðinn. Hún veitti því nákvæma athygli, hvort mjúka, brúna hárið lá kyrt á bak við cyrun eða það var úfið, og hvort grái liatturinn hans hallaðist fram á ennið eða aftur á lmakkann, og hvort liann bar handvetti eða ekki. —Og liún sjálf? Hún hafði keypt sér tvo nýja sumarkjóla, og gekk alltaf í öðrum þeirra. Og nýjan hatt hafði hún fengið sér líka. Hún var farin aö halda að sönglist mundi vera sitt ætlunarverk í lífinu,—en þó fann hún enga verulega hvöt
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Syrpa

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.