Syrpa - 01.10.1915, Síða 22

Syrpa - 01.10.1915, Síða 22
84 SYRPA, II. HEFTI 1915 og leit niður til þeirra brosandi. Þetta gerði hana alveg utan vi'ð sig. Hún reis á fætur og reyndi að kom- ast burt; en það varð ekki til ann- ars en þess, að frúin tók hana í faðminn, og dró hana mcð sér lengra inn í herbergið. “Þú þarft hvorki að vera hrædd né feimin! Við skulum bráðum eiga saman gó'ða skemtistund.” Magnhildi brast mótstöðuþrótt- inn, svona sterka, aðlaðandi blíðu, liafði hún aldrei áöur fundið. “Hlauptu nú yfir um til þín og sæktu hattinn, og svo förum við.” Magnhildur fór. Iiún var ekki fyr orðin ein, en að sorgin og liugarang- ið tók að brenna lijarta liennar— allstaðar fanst henni frúin vera, allt- of ör og áleitin, og jafnvel blíðan úr hófi. Henni hugkvæmdist ekk- ert orð, sem lýst gæti réttilega, hugarstríði því, er liún átti í.— "Nú! Ertu ekki ferðbúin?” Það var frúin sem kallaöi úr glugganum, í ljómandi fötum, með nýtísku fjað- raliatt. Hárið var í fögrum bylgj- um. Hún fór í hvíta skinn vetlinga. “Hcssi hattur fer þér hrcint ekki svo illa. Komdu nú!” Og Magn- hildur kom. Barnið hjúfraði sig að henni. “Eg ætla að vera með þér.” Magnliildur heyrði það ckki, því hún tók eftir því, að einhver var á ferð í stiganum. Tande, tónskáldið, ætlaði að vera með. “Þú titrar,” sagði barnið.— Frúin leit á hana hvatvíslega, svo að hún roðnaði, og fanst eins og ncistaflug færi um hálsinn og gegn- um augun. Tande stóð í dyrunum, liálf vand- ræðalegúr og starði á hana líka. Hann heilsaði. “Eigum við að fara út í skóginn,” sagði barnið, og tók í hönd Magn- hildar. “Já,” svaraði frúin. “Er annars ekki gangstígur yfir flötina á bak við húsið?” “Jú!” “Svo förum viö þá leiðina.” Þau fóru inn í liúsið aftur, út um bakdyrnar, gegnum garðinn og yfir á flötina. Skógurinri. huldi lilíðina vinstra megin kirkjunnar, og niður á slétt- una. Magnhildur og barnið gengu á undan, frúin og Tande á eftir. “Hvað lieitir þú?” spurði barnið, “Magnhildur” “ÞaÖ er gaman, því eg heiti Magda, og það er næstum sama nafnið.” Rétt á eftir sagði hún: “Hefirðu séð pabba í einkennisbúningi?” Nei, það hafði liún ckki. “Hann kemur bráðum hingað, og þá skal eg biðja hanp að fara í bún- inginn. Hún hélt áfram að tala um pabba sinn, og virtist sem liún elsk- aði hann umfram allt annað á jörð- unni. Magnliildur heyrði sumt af því, er hún talaði um, en sumt ekki. Þau sem á eftir voru, töluðu svo hljóðlega, að liún gat aldrei heyrt orðaskil, hvað lítil sem fjarlægðin á milli var. Einu sinni, er henni varð litið snögglega aftur fyrir sig, sá hún að frúin var daufleg, en and- lit hans næsta alvarlegt. Þau voru komin inn í skóginn. “Nei, liér er einhver sá dýrðlegasti staður sem eg hefi séð,” hrópaði frúin, og brosti svo yndislega, eins
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Syrpa

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.