Syrpa - 01.10.1915, Síða 33

Syrpa - 01.10.1915, Síða 33
SYRPA II. HEFTI 1915 95 inu. Jiann stóð á fætur og tendr- aði Ijó.s. .Tafnvel í rökkrinu tók hann að dá sönginn, en þó einkum söngstjórnina; hann lofaði mjög hina djúpu millirödd frúarinnar; en um sópranrödd Magnhildar sagði hann: “hún er hrein eins og þú sjálf barnið mitt;” hann bar eld- spítuna upp að ljósinu, — svona mannslegur hafði hann aldrei áður verið ásýndum. Yfir andlitinu hvíldi kyrlát .alvara. En drættirnir breyttust skjótlega. “Meðan þið voruð að syngja, kom mannvirkja-fræðingurinn, maður hennar.” Magnhildur hólt að liann væri að spauga. Skarlie bætti við: “Hann h.allaðist upp að glugganum og hlustaði á ykkur.” Svo rak har.n upp skcllihlátur. Pregnin fékk Magnhildi svo mikillar áhyggju, að hún sofnaði ekki fyr en koinið var langt fram á nótt.—í fyrsta skiftið flaug henni nú í liug að maður frúarinnar, væri henni ef til vildi viðbjóðslegur. Og ef að svo Tande og hún elskuöu hvert annað!—Og svo hún sjálf!-— Hún fann að hún stokkroðnaði; því mynd l’ande fylti sálu hennar. Þogar liún vaknaöi morguninn eftir, var leiðinda veður; hún flýtti sér í fötin, og fór inn til Skarlie, þar scm hann var að búa sig til feröa. —Ennþá vantaði sitt af liverju, er hann ætlaði að hafa með sér, og án þess varð hann að leggja af stað. Hann bjóst við að verða burtu nolckra daga. Hann var í góðu skapi. Hún fylgdi honum yfir undir skólann.—Varla var hún fyr búin aö snúa til baka, en að hún sá rauöskeggjaðan mann, með Ijóst hár, koma út frá frúnni og leiða Mögdu litlu við hönd sér. Það hlaut að vera faðir Mögdu; litla stúlkan hafði sama hárlit, og .svip- aði til hans í mörgu, en þó voru landlitsdrrettirnir harla ólíkir og látbragðið einnig. Hann var fremur þunglamalegur f framkomu. Engin liætta gat þó verið á misklíð, úr því að barnið var með? Magn- liildur heyrði að Tande var að klæða sig, og hún heyrði greinileega aö sagt var: “Góðan daginn! Ert ])ú þá hérna.” Það var Tande, sem talaði.—Svo varð allt hljótt aftur; og dyrunum lokað.—Svo varð hún óttaslegin, en um leið svo forvitin, að hún hlustaði eftir hverju hljóði og hverri hreyfingu, sem heyrast kynni uppi á loftinu. Nú heyrði hún að gengið var um gólfið. Dyrn- ar opnuðust, hún heyrði manna- mál, en enga misklíð. Þau komu saman öll þrjú niður af loftinu og gengu út. Þarna stóð frúin á miðri götunni, í skrautlegum búningi, með ljóm- andi liátíðabros um varir. Tande lieilsaði henni; hún rétti honum vingjarnlega hendina. Þau gengu, fjögur saman yfir garðinn, og þaðan yfir á aðaíveginn, er lá í gegn um skóginn og upp í hlíðina. Eyrst urðu þau öll samferða í hægð- um sínum; en svo gekk faöirinn á undan með barnið; frúin og Tande komu í humáttina á eftir og mösuðu í ákafa. Magnliildur var .alein oftir þögul og undrandi.— Seinni partinn kom Magda litla með pabba sínum, yfir um til Magn- hildar. Hann brosti vingjarnlega aö henni og afsakaði sig um lciö; hann sagði að litla stúlkan hefði viljaö fyrir hvern mun að hann hoilsaði upp á vinkonu sína undir- eins.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Syrpa

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.