Syrpa - 01.10.1915, Side 54

Syrpa - 01.10.1915, Side 54
116 SYRPA, II. HEFTI 1915 á milli vélarúmsins og lestarinnar; kolin, sem eru milli þilsins og dælu- stokksins veröa tekin burt og gat sagað á stokkinn. f öðrum eins sjógangi er ómögulcgt að opna hler- ann á þilfarinu yfir dælustokknum. Það gengur seint a'ö komast gegn- um biliö, en samt er eg vongóður; og hvernig gæti eg vcrið annað, þar sem hverri skipun er hlýtt tafar- laust. Bæði yfirmenn og hásetar syngja við vinnu sína, bó að hún sé erfið. Williams hamast í steikjandi hita á bak við gufuketilinn við að saga dyrnar á þilið; enginn hefir látið hugfallast.” “Smám saman lægði storminn, og þó að öldurnar væru enn fjallháar, valt skipið minna og sjórinn gekk ckki eins yfir það. Það var haldið áfram að ausa með tveggja klukku- tíma hvíldum á víxl. Klukkan tíu um kvöldiö var opið á vélarúmsþil- inu íullgert, og Lautinant Evans skreið á fjórum fótum yfir kolabyng inn að dælustokknum og rendi sér niður eftir honum. Von bráðar var hann búinn aö hreinsa -sogpípuna, og nú í fyrsta sinn, okkur öllum til ósegjanlegrar gleði, kom fossandi straumur út um dæluopið. Dæl- an stíflaðist að vísu nokkrum sinn- um aftur, en öll hætta var úti; og þar sem að nú var hlé á storminum um tíma gat skipið haldið áfram leiðar sinnar.” En í þessu veðri inistu þeir tvo hesta einn hund, * nokkuð af steinolíu og vínanda, sem var ætlaður handa líffræðingn. um. Upp frá þessu var elcki um annað aö gjöra en að “láta slarka” suður gcgnum úfinn sjó og annaö ofsa- veður, þar til hafísinn sást 1). des- ember; og daginn eftir var sigit inn í ísinn. Mótvindar, óhagstæðir straumar og nauðsynin að spara kolin (vélin var ekki notuð nema þegar mátti til) hélt skipinu tutt- ugu daga í ísnum. “Þetta er þreyt- andi leikur við ísinn. Þolinmæðin er eina huggunin, sem við höfum í óhepni okkar.” Mennirnir gátu haft nóga hreyfingu mcð því að fara á skíðum eftir ísjökunum, en þessi langa töf spáði illu um ástand hest- anna í framtíðinni. B Mörgæsirnar hafa skemtun af söng. Það var skrítin skemtun, sem þeir höfðu af mörgæsunum á fsnum,— “Nýjasta skemtunin er að syngja lög fyrir þær. Menn halda að þær lað- ist að söngnum; og eftir því sem mér er sagt skemtu nokkrir af okk- ar mönnum hóp af mörgæsum á ís- breiðunni, sem tafði lengst fyrir okkur, með því að syngja sjómanna- vísur fyrir þær, og höfðu sjálfir mikla ánægju af því.” Seinna rcyndi Wilson að ná nokkrum mör- gæsum með þessari aðferð. Þær færðu sig nær og nær honum með- an hann var að syngja, en strax og hann hætti hl’upu þær burtu. En fuglarnir, sem hann reyndi að ná, voru ungir og óvanalega fælnir; forvitni dró þá að skipinu. Bót i máli í lallri þessari óliepni var það að allir voru reiðubúnir að gjöra alt sem þeir gátu. Allir voru í góðu skapi, og samlyndi var hið bezta milli allra, hvernig sem veður var. Dýralífið í sjónum^ hreyfingar hafísjakanna og umræður um ráða- gerðir voru nóg umhugsunarefni fyrir alla. Á milli stormanna losn- aöi skipið úr ískreppunni nærri því alt í cinu; og skömmu fyrir miðnætti á gamlá'rskvöld sást fjalliö Sabine 1110 mílna íjarlægö. ÁriO 1911 byrj-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Syrpa

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.