Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 54

Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 54
116 SYRPA, II. HEFTI 1915 á milli vélarúmsins og lestarinnar; kolin, sem eru milli þilsins og dælu- stokksins veröa tekin burt og gat sagað á stokkinn. f öðrum eins sjógangi er ómögulcgt að opna hler- ann á þilfarinu yfir dælustokknum. Það gengur seint a'ö komast gegn- um biliö, en samt er eg vongóður; og hvernig gæti eg vcrið annað, þar sem hverri skipun er hlýtt tafar- laust. Bæði yfirmenn og hásetar syngja við vinnu sína, bó að hún sé erfið. Williams hamast í steikjandi hita á bak við gufuketilinn við að saga dyrnar á þilið; enginn hefir látið hugfallast.” “Smám saman lægði storminn, og þó að öldurnar væru enn fjallháar, valt skipið minna og sjórinn gekk ckki eins yfir það. Það var haldið áfram að ausa með tveggja klukku- tíma hvíldum á víxl. Klukkan tíu um kvöldiö var opið á vélarúmsþil- inu íullgert, og Lautinant Evans skreið á fjórum fótum yfir kolabyng inn að dælustokknum og rendi sér niður eftir honum. Von bráðar var hann búinn aö hreinsa -sogpípuna, og nú í fyrsta sinn, okkur öllum til ósegjanlegrar gleði, kom fossandi straumur út um dæluopið. Dæl- an stíflaðist að vísu nokkrum sinn- um aftur, en öll hætta var úti; og þar sem að nú var hlé á storminum um tíma gat skipið haldið áfram leiðar sinnar.” En í þessu veðri inistu þeir tvo hesta einn hund, * nokkuð af steinolíu og vínanda, sem var ætlaður handa líffræðingn. um. Upp frá þessu var elcki um annað aö gjöra en að “láta slarka” suður gcgnum úfinn sjó og annaö ofsa- veður, þar til hafísinn sást 1). des- ember; og daginn eftir var sigit inn í ísinn. Mótvindar, óhagstæðir straumar og nauðsynin að spara kolin (vélin var ekki notuð nema þegar mátti til) hélt skipinu tutt- ugu daga í ísnum. “Þetta er þreyt- andi leikur við ísinn. Þolinmæðin er eina huggunin, sem við höfum í óhepni okkar.” Mennirnir gátu haft nóga hreyfingu mcð því að fara á skíðum eftir ísjökunum, en þessi langa töf spáði illu um ástand hest- anna í framtíðinni. B Mörgæsirnar hafa skemtun af söng. Það var skrítin skemtun, sem þeir höfðu af mörgæsunum á fsnum,— “Nýjasta skemtunin er að syngja lög fyrir þær. Menn halda að þær lað- ist að söngnum; og eftir því sem mér er sagt skemtu nokkrir af okk- ar mönnum hóp af mörgæsum á ís- breiðunni, sem tafði lengst fyrir okkur, með því að syngja sjómanna- vísur fyrir þær, og höfðu sjálfir mikla ánægju af því.” Seinna rcyndi Wilson að ná nokkrum mör- gæsum með þessari aðferð. Þær færðu sig nær og nær honum með- an hann var að syngja, en strax og hann hætti hl’upu þær burtu. En fuglarnir, sem hann reyndi að ná, voru ungir og óvanalega fælnir; forvitni dró þá að skipinu. Bót i máli í lallri þessari óliepni var það að allir voru reiðubúnir að gjöra alt sem þeir gátu. Allir voru í góðu skapi, og samlyndi var hið bezta milli allra, hvernig sem veður var. Dýralífið í sjónum^ hreyfingar hafísjakanna og umræður um ráða- gerðir voru nóg umhugsunarefni fyrir alla. Á milli stormanna losn- aöi skipið úr ískreppunni nærri því alt í cinu; og skömmu fyrir miðnætti á gamlá'rskvöld sást fjalliö Sabine 1110 mílna íjarlægö. ÁriO 1911 byrj-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Syrpa

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.