Syrpa - 01.10.1915, Síða 69

Syrpa - 01.10.1915, Síða 69
SYRPA III. HEFll 1915 131 stöðina. “Mér varð æ ljósara og ljósara” skrifar hann, “hversu stórt og rnargbrotið, en um leið framúr- skarandi vel af hendi loyst, betta verk er, sem ég hefi tekið að mér að sjá um.” Eftir fjögra daga hvíld fór Scott með sleða og menn til að flytja vistir til beirra, sem biðu ennbá á Hut- tanga, bar til nýi ísinn yrði nógu sléttur fyrir hestana. En bað varð ekki fyr en um miðjan maí. Kuld- inn fór vaxandi, sem býddi bað að hætta yrði sleðaferðum. Torfærur- nar urðu verri viðfangs; menn kól á andhtum og fóta-kuldinn varð óbolandi í hinum löngu tilraunum að klífa fastaísvegginn. Skafrenn- ingsstroka stóð fram af brúninni; reipið, sem beir höfðu notað fjórum dögum áður til að komast niður var nú á kafi í snjó á báðum endum. Eini vegurinn til að komast upp var sá að tæma cinn sleðann og reisa hann upp á endann á öxlum mann- anna. Scott sjálfur kleif upp benn- an bráðabyrgðar stiga og hjó með ísöxi spor í brúnina fyrir ofan. Upp ísvegginn. Scott hjálpaði félögum sínum upp með vaðnum; og flutningurinn og sleðarnir voru dregnir upp og geng- ið frá bcim. “Crean kom seinast upp. Við létum einn sleðann síga nlður fyrir brúnina og reipi með, svo að liann kæmist upp. Hann kom upp brosandi út undir eyru, og okkur fanst að ágætlega hefði tekist að komast upp.” Skjálfandi af kulda hlupu beir Upp fsbrekkuna til að liita sér og skeyttu ekkert um jökul-sprungur. Alt gekk vel, að bví undanskildu að stormur héit beim kyrrum í kof- anum einum degi lengur en til var ætlast. Það var ekki veður til að vera á ferð með sleða. “Vindurinn, scm blæs fyrir nesið er nístandi kaldur—vindhraðinn er 7 mílur og frostið yfir 30 stig.” Samt vildi Scott vita hvað ísnum liði og fórgangandi yfir að Armitage-tanga 1 storminum, og fann bar auðan sjó, “svartan og sveljandi og lá hvít frostgufa yfir honum. í öðru eins veðri gat sjórinn ekki írosið.” Á lciðinni til baka var sami kuldi og verið hafði á leiðinni út bangað, og sömu varúðar burfti að gæta á ísnum. Ofurlítið atvik, sem við höfðum gaman af kom fyrir á leið- inni. “Við brömmuðum eftir ísnum æðilangt án bess að stanza, og okkar sleði dróst aftur úr. Crean sagði aö sleðarnir væru misbungir, bó að jafn bungt væri á báðum. Bowers bar ekki á móti bví, begar eg hafði orð á bessu, en eg er viss um aö hann og félagar hans héldu að við værum orðnir breyttir og værum að mælast til að hægar væri farið. En sá veit bezt sem reynir, og beir voru fúsir á að skifta um sleða. Mismunurinn var í rauninni alveg undraverður. Við fundum að nýji sleðinn var alveg laufléttur í saman- burði við bann gamla og fórum nú á hnaðri ferð heim og kærðum okk- ur ekkert um bó að við svitnuðum. Við náöum kofanum tíu mfnútum á undan hinum, sem voru nú orðnir sannfærðir um byngdarmuninn á sieöunum. Á vetrarsotustaðnum. Nú var kominn tfmi til að setjast að yfir veturinn. Sánkti Georgs dagur var síðiasti dagurinn, sem sól sást; eftir bað var aðeins “iangt gráleitt rökkur, sem eins og silfur- band tengir daginn í dag við morg- undaginn; morgun og kvöld hald- ast í liendur undir hinum stjörnu- auða miðnæturhimni.” “Það væri cfni, sem margt mætti um skrifa,” segir Scott, hvernig starfssvið heimskautafaranna liefir stækkað. Það má sjá með bví að bera lmö sem hinir gömlu heim- skautafarar höfðu um að hugsa á vetrarsetum sínum við ]mð sem við höfum um að liugsa, Alt breytist
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Syrpa

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.