Syrpa - 01.10.1915, Side 69

Syrpa - 01.10.1915, Side 69
SYRPA III. HEFll 1915 131 stöðina. “Mér varð æ ljósara og ljósara” skrifar hann, “hversu stórt og rnargbrotið, en um leið framúr- skarandi vel af hendi loyst, betta verk er, sem ég hefi tekið að mér að sjá um.” Eftir fjögra daga hvíld fór Scott með sleða og menn til að flytja vistir til beirra, sem biðu ennbá á Hut- tanga, bar til nýi ísinn yrði nógu sléttur fyrir hestana. En bað varð ekki fyr en um miðjan maí. Kuld- inn fór vaxandi, sem býddi bað að hætta yrði sleðaferðum. Torfærur- nar urðu verri viðfangs; menn kól á andhtum og fóta-kuldinn varð óbolandi í hinum löngu tilraunum að klífa fastaísvegginn. Skafrenn- ingsstroka stóð fram af brúninni; reipið, sem beir höfðu notað fjórum dögum áður til að komast niður var nú á kafi í snjó á báðum endum. Eini vegurinn til að komast upp var sá að tæma cinn sleðann og reisa hann upp á endann á öxlum mann- anna. Scott sjálfur kleif upp benn- an bráðabyrgðar stiga og hjó með ísöxi spor í brúnina fyrir ofan. Upp ísvegginn. Scott hjálpaði félögum sínum upp með vaðnum; og flutningurinn og sleðarnir voru dregnir upp og geng- ið frá bcim. “Crean kom seinast upp. Við létum einn sleðann síga nlður fyrir brúnina og reipi með, svo að liann kæmist upp. Hann kom upp brosandi út undir eyru, og okkur fanst að ágætlega hefði tekist að komast upp.” Skjálfandi af kulda hlupu beir Upp fsbrekkuna til að liita sér og skeyttu ekkert um jökul-sprungur. Alt gekk vel, að bví undanskildu að stormur héit beim kyrrum í kof- anum einum degi lengur en til var ætlast. Það var ekki veður til að vera á ferð með sleða. “Vindurinn, scm blæs fyrir nesið er nístandi kaldur—vindhraðinn er 7 mílur og frostið yfir 30 stig.” Samt vildi Scott vita hvað ísnum liði og fórgangandi yfir að Armitage-tanga 1 storminum, og fann bar auðan sjó, “svartan og sveljandi og lá hvít frostgufa yfir honum. í öðru eins veðri gat sjórinn ekki írosið.” Á lciðinni til baka var sami kuldi og verið hafði á leiðinni út bangað, og sömu varúðar burfti að gæta á ísnum. Ofurlítið atvik, sem við höfðum gaman af kom fyrir á leið- inni. “Við brömmuðum eftir ísnum æðilangt án bess að stanza, og okkar sleði dróst aftur úr. Crean sagði aö sleðarnir væru misbungir, bó að jafn bungt væri á báðum. Bowers bar ekki á móti bví, begar eg hafði orð á bessu, en eg er viss um aö hann og félagar hans héldu að við værum orðnir breyttir og værum að mælast til að hægar væri farið. En sá veit bezt sem reynir, og beir voru fúsir á að skifta um sleða. Mismunurinn var í rauninni alveg undraverður. Við fundum að nýji sleðinn var alveg laufléttur í saman- burði við bann gamla og fórum nú á hnaðri ferð heim og kærðum okk- ur ekkert um bó að við svitnuðum. Við náöum kofanum tíu mfnútum á undan hinum, sem voru nú orðnir sannfærðir um byngdarmuninn á sieöunum. Á vetrarsotustaðnum. Nú var kominn tfmi til að setjast að yfir veturinn. Sánkti Georgs dagur var síðiasti dagurinn, sem sól sást; eftir bað var aðeins “iangt gráleitt rökkur, sem eins og silfur- band tengir daginn í dag við morg- undaginn; morgun og kvöld hald- ast í liendur undir hinum stjörnu- auða miðnæturhimni.” “Það væri cfni, sem margt mætti um skrifa,” segir Scott, hvernig starfssvið heimskautafaranna liefir stækkað. Það má sjá með bví að bera lmö sem hinir gömlu heim- skautafarar höfðu um að hugsa á vetrarsetum sínum við ]mð sem við höfum um að liugsa, Alt breytist
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Syrpa

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.