Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 69

Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 69
SYRPA III. HEFll 1915 131 stöðina. “Mér varð æ ljósara og ljósara” skrifar hann, “hversu stórt og rnargbrotið, en um leið framúr- skarandi vel af hendi loyst, betta verk er, sem ég hefi tekið að mér að sjá um.” Eftir fjögra daga hvíld fór Scott með sleða og menn til að flytja vistir til beirra, sem biðu ennbá á Hut- tanga, bar til nýi ísinn yrði nógu sléttur fyrir hestana. En bað varð ekki fyr en um miðjan maí. Kuld- inn fór vaxandi, sem býddi bað að hætta yrði sleðaferðum. Torfærur- nar urðu verri viðfangs; menn kól á andhtum og fóta-kuldinn varð óbolandi í hinum löngu tilraunum að klífa fastaísvegginn. Skafrenn- ingsstroka stóð fram af brúninni; reipið, sem beir höfðu notað fjórum dögum áður til að komast niður var nú á kafi í snjó á báðum endum. Eini vegurinn til að komast upp var sá að tæma cinn sleðann og reisa hann upp á endann á öxlum mann- anna. Scott sjálfur kleif upp benn- an bráðabyrgðar stiga og hjó með ísöxi spor í brúnina fyrir ofan. Upp ísvegginn. Scott hjálpaði félögum sínum upp með vaðnum; og flutningurinn og sleðarnir voru dregnir upp og geng- ið frá bcim. “Crean kom seinast upp. Við létum einn sleðann síga nlður fyrir brúnina og reipi með, svo að liann kæmist upp. Hann kom upp brosandi út undir eyru, og okkur fanst að ágætlega hefði tekist að komast upp.” Skjálfandi af kulda hlupu beir Upp fsbrekkuna til að liita sér og skeyttu ekkert um jökul-sprungur. Alt gekk vel, að bví undanskildu að stormur héit beim kyrrum í kof- anum einum degi lengur en til var ætlast. Það var ekki veður til að vera á ferð með sleða. “Vindurinn, scm blæs fyrir nesið er nístandi kaldur—vindhraðinn er 7 mílur og frostið yfir 30 stig.” Samt vildi Scott vita hvað ísnum liði og fórgangandi yfir að Armitage-tanga 1 storminum, og fann bar auðan sjó, “svartan og sveljandi og lá hvít frostgufa yfir honum. í öðru eins veðri gat sjórinn ekki írosið.” Á lciðinni til baka var sami kuldi og verið hafði á leiðinni út bangað, og sömu varúðar burfti að gæta á ísnum. Ofurlítið atvik, sem við höfðum gaman af kom fyrir á leið- inni. “Við brömmuðum eftir ísnum æðilangt án bess að stanza, og okkar sleði dróst aftur úr. Crean sagði aö sleðarnir væru misbungir, bó að jafn bungt væri á báðum. Bowers bar ekki á móti bví, begar eg hafði orð á bessu, en eg er viss um aö hann og félagar hans héldu að við værum orðnir breyttir og værum að mælast til að hægar væri farið. En sá veit bezt sem reynir, og beir voru fúsir á að skifta um sleða. Mismunurinn var í rauninni alveg undraverður. Við fundum að nýji sleðinn var alveg laufléttur í saman- burði við bann gamla og fórum nú á hnaðri ferð heim og kærðum okk- ur ekkert um bó að við svitnuðum. Við náöum kofanum tíu mfnútum á undan hinum, sem voru nú orðnir sannfærðir um byngdarmuninn á sieöunum. Á vetrarsotustaðnum. Nú var kominn tfmi til að setjast að yfir veturinn. Sánkti Georgs dagur var síðiasti dagurinn, sem sól sást; eftir bað var aðeins “iangt gráleitt rökkur, sem eins og silfur- band tengir daginn í dag við morg- undaginn; morgun og kvöld hald- ast í liendur undir hinum stjörnu- auða miðnæturhimni.” “Það væri cfni, sem margt mætti um skrifa,” segir Scott, hvernig starfssvið heimskautafaranna liefir stækkað. Það má sjá með bví að bera lmö sem hinir gömlu heim- skautafarar höfðu um að hugsa á vetrarsetum sínum við ]mð sem við höfum um að liugsa, Alt breytist
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Syrpa

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.