Syrpa - 01.10.1915, Side 76

Syrpa - 01.10.1915, Side 76
138 SYRPA III. HEFTI 1915 ekki orð sín þannig að hann væri að telja hað úr að drengirnir gerðu eins og húsbóndi heirra hefði beðið bá, það auðvitað kæmi sér alls ekk- ert við þó þeir slæddust eitthvað á leið mcð sér. Kastaði Magnús nú af sér öllum fötum utan nærklæðum og skóm, tók snærishönk úr vasa sínum og batt utan um sig. Lagði svo liópur- inn af stað, hljóp þó hver scm betur gat, en ekki skifti það neinum tog- um að Magnús bar langt undan hinnm, og það svo rækilega að hann var kominn yfir ána og uppá svo nefnda Garðsmela, þegar hinir komu að ánni. Vinnumönnum prests sýndist nú sá kostur bestur að snúa til baka. Lötruðu síðan heim í liægðum sín- um og voru bæði dæstir og sneipu- legir; þegar prestur spurði þá liverju það gengdi að þeir væru komnir aftur, án þess að hafa sýnt það í nokkru að þeir hefðu verið sendir á stað til að ná hestinum, svöruðu þeir þvf að það væri ekki þeirra meðfæri að verða þessum bölvuðum tilbera samferða, væri hann ckki menskur maður, hann væri eins og fugl, færi ineira í loftinu enn á jörð- inni. Hefði hann rokið strax á undan þeim eins og sendiil og ekki einu sinni beðið þeirra við ána, til þess að segja fyrir hvernig þeir skildu haga sér við verkið. Prestur gaf sig fátt að skrafi pilt- anna, sagði sér litist svo á þennan Magnús að hann myndi ekki skilj- ast við þetta verk fyr enn í fulla hnefa. Enn nú skildu þeir, ríurnar, ganga til kirkju það væri næðis meira enn eltast við þann rauða. Nú víkur sögunni þangað, sem Magnús fer á sprettinum upp mel- ana, en þegar þá þraut, tóku við lyngmóar. Hesturinn fór liægt og bítandi og hélt sig við veginn, tók sér tíma við og við að kroppa, þar scm götu bakkarnir voru loðnastir og fór iivergi óðsiega. Reisti haus- inn öðru hverju, sperti upi) eyrun, skimaði í allar áttir eins og hann vildi ganga úr skugga um að enginn væri þar í nágrenni við sig, sejn líklcgur sýndist til að banna hon- um þetta ferðalag. Magnús hélt nú fcrðinni upp mó- ana, cn þó töluverðum spöl frá veginum, þar sem hesturinn fór. Gerði hann það til þess að skepn- una skildi síður gruna að liann væri að veita lienni eftirför, ætlaði hann svo aö beygja að veginum og reyna að snúa hestinum til baka, en þegar liann átti aöeins örskots leið til hans, leit Rauður upp, reisti iiausinnn hátt, teigði skrokkinn og hneggjaði. Nú var enginn tími til að kroppa lengur, nú varð að skilja við götubakkana með öllu þeirra ilmandi grasi og sælgæti, nú mátti ckki áforminu skeika að komast á æsku stöðvarnar, vestur i Skaga- firði, nú varð að taka góðan skeið- sprett og sjá svo hver hefði frástar fætur og þolnust lungu. Og eins og auganu rendi, var hesturinn kom- inn á harða skcið vestur veginn; þcnnan sprett fór hann í einni lotu, alt að fjals-öxl þeirri, sem Nípa er nefnd, þar beygist vegurinn í suð- vestur, í áttina til Einarsskarðs sem er á Ey-stri brún Axarfjarðar lieiðar. Hesturinn hélt götuna, en Magnús fór alt beint, mýrar og fora- fióa og alt sem fyrir varð til að stytta sér leið. Þegar kom að Níp- unni, þar sem vegurinn beygðist
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Syrpa

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.