Syrpa - 01.10.1915, Síða 123

Syrpa - 01.10.1915, Síða 123
SYRPA, III. HEFTI 1915 185 urt hafi minst hans á þessa leið: “Til eru augnablik, jafnvel í ófriði, ])á er hermaðurinn heilsar óvini sínum með sverðinu, í stað þess að höggva því til hans, og eitt af þeim augnablikum var, þegar Roberts lávarður dó!” Roberts lávarður var hvasseygur og snöfurmannlegur, ágætur reið- inaður, en lítill vexti. Því var ]iað einu sinni, er maður nokkur mjög langur, ætlaði að gera gys að honum og sagði: “Eg hefi oft heyrt talað um yður, en—(og hér skygði hann hönd fyrir auga og rýndi) eg hefi aldrei séð yður.” En þá svaraði Roberts lávarður: Sá er munurinn að eg hefi oft séð yður, en aldrei heyi t yðar getið!” Roberts lávarður var miaður dreng- lundaður, enda trúði liann jafnan öðrum mönnum til drengskapar, Pierre Gaultier de Varennes de la Verendrye, var hinn (yrsti livítra manna, er gjörði tilraunir með að komast alla leið til „western sea“,meðþví fara þvert yfir meg- inland Noröur-Ameríku. Leiðangur sinn hðt liann fyrir 184 árum, hinn 8. dag júhímánaðar, 1731 fráborginni Montreal. Alls voru í förinni um fimm tigirmanna, þar á meðal synir hansþrír. Ferðingekk all velí fyrstu, en síðar áttu þeir við margvíslega örðugleika að stríða. Ovin- veittir Indíánaflolckar gerðu þeim þrá- sinnis óskunda, og í þeim viðureignum misti liann nokkuð af mönuum sínum. Eftir langa og harða útivist náði La Verendrye Winnipeg vatninu, og sætti hann við það vonbrigðum eigi all litlum, er hanu fann þar tært stöðuvatn í staðinn fyrir hipn fyrirhugaða “western sea“, sem að skildi Vestur- og Austurálfu, Eftir þrettán ára þrautir og baráttu, sneru þeir félagar til baka um fjöll og og aflaði það honum hvervetna vinsælda. Liðsmenn lians trúðu á hann eins og goð, en óvinir hans þorðu ekki annað en láta hann njóta sannmælis. Þegar Cronje Búafor- ingi gafst upp, bjóst hann við að verða skotinn, en lávarðurinn tók hlýlega í liönd honum og sagði: “Þér hiafið sýnt ágæta vörn; hún verður yður til sæmdar.” Á efri árum gaf Roberts lávarður sig nokk’uð við ritstörfum. Árið 1895 kom út bók eftir hann um Wellington, sem hlaut mikla hylli, og önnur 1897, sem liann nefndi “Ejórtán ár á Indlandi.” Ilann dó sonlaus, einkasonur hans féll í orustu í Suður-Afríku, og erflr því afsprengi dætra hans lávarðtignina. flrnindi. Höfuðtilgangi ferðarinuar náðu þeir ckki. En La Verendrye var fyrstur hvítra manna, er steig fæti á hæðirnar meðfram fljótunum í Saskatcliewan og ferðist um, þar sem nú er hið frjósama Manitoba-fylki. Skotskur maður.Alexander MacKenzie að nafni, komst fyrstur manna, árið 1793 yflr fjöllin, og alla leið frá liafi til liafs.— Hefðarkona i herþjónustu. í uppliafi hins mikla ófriðar, er nú geysar um Norður-álfuna, gekk liefðar- kona ein, Kondasheva að nafni í Kó- sakkaliðsveit; hafði maður liennar veyið í þeirri liinni sömu herdeild fyrir nokkr- um árum. Tvisvar sinnum hlaut hún sár allmikil í mannskæðri orustu í Austur- Prússlandi. í viðurkenningarskyni fyrir dngnað og frækilega framkomu, hlotnað- ist henni kross hins helga Georgs. Fyrir skemstu var liún kjörin til forystu yfir Kósakkasveit í Uralfjöllunum. Ríkið hefir heitið henni eftirlaunum, er gilda um embættismenn hersins.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Syrpa

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.