Ný dagsbrún - 01.01.1904, Qupperneq 6

2
NV DAGSBRíjN.
,,villtur sá, scm gcta skal“, af hvcrju eitt cða annað stafi
Undir svoleiðis kringurnstæðum.
Þvert 4 rnóti er þeim, scm mest hafa s/ðan gefið sig
Við finítanskum málum, allra manna kunnugast um það,
hvcrsu mikil eftirsjfi fjölda manns er að ’Dagsbríin', og
hvcrsií vel hún er nú geyind hjá þeim, sem eiga hana 6-
glataða. Klestir þeirra manna, sem annt er um það, að
únítariskum múlum meðal íslendinga sje vel borgið,
hafa nú um langan tfma bcðið með óþrcyju cftir þvf, að
skarð ’Dagsbrúnar' yrði scm fyrst og bezt fyllt. Kit það,
sem hjcr kemur nú fram á sjónarsviðið, er fyrirhugað sem
byrjun til uppfyllingar fi þeirri ósk manna, og er þvf rjctt
eftir tilgangi þess, að það sje nefnt ’Ný DAGSBRiíN‘.
Hiðsfðasta, sem hinfyrri ’Dagsbrún' fiutti, var kvæð-
ið ’í Iandsýn1, og á þeim tfma vom hin únftarisku míd
cinmitt komín í landsýn. Að sdnnu stóð sjcra Magnús þú
cinn uppí sem Opinber prjedikari þeirra mfda, og bæði vinir
hans og velunnendur únftariskunnar voru drcifðir og ó-
samtengdir víðsvegar um byggðir íslcndinga, en það var
samt orðið þá sýnilegt, að þau málefni mundu innan
skamms kcnna fast land undir fœti. Það má fullyrða að
svo sje nú þegar orðið, þótt vcgur og viðgangur þeirra
mála hafi ekki enn þá hafist upp á háfjöll alþýðuhyllinnar
og vanafcstunnar.
Sfðan ’Dagsbrún1 hætti að koma út hafa sjera Magn-
úsi bœzt tveir skólagcngnir stallbrœður til þess, að flytja
hin únítarisku mál með honum, og ýmsir fylgismenn
þeirra mála hafa nú safnast saman f fjelagsskap, þcim mál-
um til eflingar. Starfsemdarbyrjun þessa fjelagsskapar cr
nú gjörð augljós hverjum þeim, sem les þet'ta rit; og ritið
sjálft á að vera eitt sporið í áttina að sama augnamiði,
scm sá fjelagsskapur stefnir að. Það er naumast við því
að búast, að útgáfa rits þcssa gcti rcynst stórt spor ; cn