Ný dagsbrún - 01.01.1904, Page 30

H
nAGSBRtfN'.
gjarnan flysjungshátt í trúarefnum, í það minnsta gagni-
vart annara trú, og jafnvel sinni eigin. Slíkt cr öllum }
mönnuni óscemilegt. Sú sem sjíilfur bcr f brjósti llfsskoð-
un, sem honum cr hjartfólgin, fjallar ekki um hana serc
alvörulaus spottari, og það væri hörmulegur misskilningirr j.
á frjálslyndi, að bjóða annara manria tilfinrtirtgum; það,
sem maður ekki vib láta bjóða sjer. Kals og spott er
aldrci rjcttlátt vopn gegn þeim, sem hafa sannfæringu
fyrir þvf, scm þeir fara mcð, og maður skyfdi ævinlegagæta
að þvf, að hvcr maiður er að mikiu leyti vani.
Uppcldið getur verið sök f þekkingarleysi og
kjarkleysi, ef vit bamsins er clcki rjettilega glœtt og
viljakrafturinn er vfsvitandi beygður, eins og hcettir við,
þar sem kcnnimannastjettin gjífrir sjcr mikið far um að
hafa leikmannaflokkinn á sfnu vaidi; en það þckkingar-
leysi og kjarkleysi er þá ckki barnsins skuld. t'að cr
grimmdarfullur flysjungsháttur, en ekki frjálslyndi, að
vaða upp að þvl hinu sama bami mcð hrakyrðum ogspotti
»m það, sem það veit ekki fyrir samvizku s'fna annað cn
sje það bezta og fullkomnasta, sem til er. Það cr ekki
rjett að sakfella neinn fyrir það, að hann veröur seinlátisr
og fhaldssamur við svolciðis uppcldi, cn þegar þekkingar-
leysið og kjarkleysið snýst mcð fullorðinsárunum upp í
vísvitandi þvcrúð, til þess að verjast öllu andlegu ljósi, þá
gcta bituryrði háðskáldanna og háðrithöfundanna átt vel
við. Þau gebi þá komið frá hinum mestu alvörumönnum
ítn nokkurs flysjungsháttar, en að bcita þeim svo-í hófi
sje, er ckki nema á fárra manna íæri. j
Þótt allir mcnn ættu að varast að sýna annarar trftar
mönnum spott og háðung, þá á enginn sá, sem fylgir trú-
arbrögðum á einu stigi, heimtingu á lotningu fyrir sinni
trú, af hendi þess manns, scm fylgir trúarbrögðum á öðru
stigi. Það er ekkert vit f þvf, að ætlast til að kristnir
4