Ný dagsbrún - 01.01.1904, Blaðsíða 34

28
NÝ DAGSliRÖN.
þvf, að Jehrtva vildi fá uppfyllingu þcss loforös, — mjffg
sterklifandi trö á því, — sem kom honum til að standa
við það; en sú trúarhugmynd ísraelsmanna um guð, sem
lá til grundvallar fyrir þessu heitorði, var hvorki göfgandi
nje skynsamlcg. Það var cinkadrtttir Jefta, sem mætti »
honum fyrst þegar heim kom, og þegar Jefta barst sem
verst af yfir þeirri glöpsku sinni, að hafa gjört þetta hcit,
þá var trúarþrek stúlkunnar sjálfrar svo mikið, — svo lif-
andi, — að hún hughrcysti föður sinn og áminnti hann
um að svfkja ekki loforð sitt við guð. Hún baðst að eins
cftir tvcggja mánaða fresti, og svo var henni fórnað á alt-
ari Jchrtva scm brennifrtrn, eins og fuglum og sauðkindum
var venjulega frtrnað.
Það var lfka lifandi trúarhugmynd sem kom Hákoni
Hlaðajarli til þess að frtrnfæra Erlingi syni sfnum, sjcr til
sigursældar í Jómsvfkingabardaga, cn ckki ætti neinn
maður að mæla þcim trúarhugmyndum brtt, scm geta af
sjer þess konar guðsþjrtnustu, hvort heldur þær trúarhug-
myndir cru hcbreskar, skráscttar í biblíunni, cða norrœn-
ar og skráscttar í íslenzkum fornritum.
Það kemur öllum mönnum saman um það, að þær
blrtðfrtrnir, þar scm mcnn fórna sjálfum sjer eða nánustu
ástvinum sfnum, sje rtrækt kcnnimerki um lifandi trú, en
það eru víst ckki allfáir menn, sem efast um að það sje
nokkurntíma skynsamleg eða göfgandi trú. Þeim hinum
sömu cr það einnig mjög rtgcðfcllt, að vita það athæfi til-
einkað guði, scm þeir hneykslast á hjá mönnum ; — það
athæfi scm þeir hneykslast svo á hjá mönnum, að þcir
hafa það, scm sjerstakt brennimark, sem í þeirra augum
stimplar þá menn villimenn, scm slfkt fremja, til aðgrcin-
ingar frá þcim mönnum, scm vaxnir eru upp úr slfku
villimannsástandi.
Alltum það bcrsú frtrnin, scm næst manninum geng-