Ný dagsbrún - 01.01.1904, Blaðsíða 43

Ný dagsbrún - 01.01.1904, Blaðsíða 43
TILGA'N’GUU IIINS ÚNiTARISKA KYRKJUFJELAGS. 37 iætistilfinningin þroskast. AFstaðan milli vorrar eigin þjóðar og annara þjóða verður ljósari, og við það skerþist stímatilfinning mannsins. Hann biygðast sfn fyrir gallana, og fær ást íí kostunum. Hann þráir að vcrða sjálfur verk- færi hins alstaðar nálæga guðs til að auka kostina setn mcst, og bœgja göliunum sem lengst f burtu, og þcgar sú þrá er fyrir alvöru vöknuð, göfgast einstaklingssálin sm&m- saman af sinni eigin starfsemi, og lyftist af þvf stigi, scm hfm licfir staðið á til neðra stigs, sem gjörir hana cnn þá hœfari til að stfga citt framfarasporið af öðru. Sá scm slfka braut gengur, sjer ailtaf annað cnnþá æðra mark fram undan, þcgar einu marki er náð, og hann getur einskis bctra tískað en þess, að liafa eilfft tækifæri til að lyfta sálargöfgi sjálfs sín og annara á æðra og æðra stig. Þctta cr maðurinn, hjá hvaða þjtíð scm hann er, sem biður himna- föðurinn þeirrar bœnar, að framtíðin bcri þá gæfu f skauti sfnu fyrir sína þjtíð, fyrir aliar þjtíðir, að hvcrt hundraðið, hvcrt þúsliundraðið , ,verði dafnandi þjóðlíf mcð þverrandi tár, sem þroskast á guðsrfkis braut“. Þannig lagaður afrakstur kemur af skynsamiegum, lifandi og göfgandi trúarhugmyndum, og vjcr cigum að vekja þær og við halda þeim. Þann tilgang má enginn únftariskur maður láta gleymast * * -x- * Fyrst er að plœgja svo er að sá, sögðum vjer f byrj- uninni. Að efla trúarbragðafrelsi, það er að plœgja ; en sjc ekkert ræktað þar á eftir, á maður á hœttu, að illgresi spretti aftur engu síður cn betri gróður. Að vekja skyn- samlegar og göfgandi hugmyndir, það er að rækta. Það cru fleiri cn sjera Magnús ]. Skaftason og hans fylgjcndur, scm finna að það er ekki tii mikils að kippasjer upp við það, þótt manni sje brígsiað um, að maður , ,rífi niður“ og gjöri ekki annað en valda ófriði og spilla sálar-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90

x

Ný dagsbrún

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ný dagsbrún
https://timarit.is/publication/512

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.