Ný dagsbrún - 01.01.1904, Qupperneq 44

J8 NÝ DAGSBRÍN:
rrtsetni manna. Slfkt cru nú orðnar úrcltar kærur, bgTjett
í þessu, þegar þessi ritgjurð cr nálega fullprentuð, bcrst
oss í hcndur samsætisræða um „Island hið nýja“, eftir
Björn ritstjdra Jónsson. Vjcr getum ckki stillt oss um,
að sctja hjcr kafia úr þcirri ræðu, þessu til sönnunar:
,,Til þess að mennta þj(5ð þarf sama verklag og til að
yrkja land. Það verður að byrja íi þvf að hreinsa jarðveg:
inn og bœta. Fyr er ekki tíl ncins að sá í hann eða bcra
fi hann. Það er erfitt verk, örðugasta vcrkið ; en ekki
vcrður hjá því komist. Það stoðar ekki að hlífa sjer við
því. Mcingrýti heimsku og hleypidóma verður að pæla
upp cðaþá sprengja, ef ekki verðurvið ráðið öðruvfsi. Fúa-
mýrar þekkingarkáksins vcrður að ræsa fram, ef þar á að
hætta að sprctta gráhvít, kjarnlaus sina, cn koma f hcnn-
ar stað hollur gróðurog hclzt töðugæfur ; og stinga vcrð-
ur á grœnmosadýjum vanþekkingar-gorgeirsins. Vatnið
tómt og mosinn cr fyrirstaða fyrir hollri rækt, og annað
ckki.
,,Þessi undirbúningsiðja cr ckki einungis erfið og mið-
ur skemmtileg, heldur einnig miðurvel þokkuð, þeirmega
ckki vcra of mjúkhentir, sem þar vilja láta eitthvað undari
sjer ganga, og þeir mega ckki kippa sjcr upp við það, þótt
hljóð heyrist einhversstaðar“.