Ný dagsbrún - 01.01.1904, Síða 47

IIVF.RT STEFNIR ?
41
sínum, þcssum spumingum, og reynir að svara þeim, J>ví
í svarinu liggur bending um sigur cða ósigur þess máls,
scm hann hcfir tckið sjer á hendur að halda á lofti, bcnd-
ing um vöxt og viðgang cða dauða og útkulnun, og það
er sízt óeðlilegt þó vjer, scm sýnumst enn svo fámcnnir,
spyrjum þcssum spurningum, vjer, sem höfum t r ú, cn
t r ú á þ a ð, að skynsemin eigi að vcra leiðarsteinn trúar-
innar, og að með hcnnar hjálp að eins geti trúarleg mál orðið
vclferðarmál í fyllra og ákveðnara skilningi heldur en þau
hafa .verið. Oss stcndur ckki alveg á sama hvaða svar vjcr
fáum, og oss til leiðbeiningar lítum vjer yfir nokkra trú-
málalega atburði sem orðið hafa, og athugum um leið hvort
vor eigin stcfna sjc í samrœmi við þá eða gagnstæð þcim.
Eitt af því sem vekur athygli manns í þessu sam-
bandi er nýmæli það, sem nú er á lofti hjá presby-
teríönskum kyrkjum í Bandarfkjunum, um að breyta
trúarjátningu sinni, sem nú hefir verið samþykkt að gjiira.
Hiti gamla trúarjátning, sem hefir verið trúarleg undir-
staða margra milljóna f mörg hundruð ár, og scm auðvitað
var byggð á biblíulegum grundvelli er nú ekki lengur full-
nœgjandi, og það eftirtektaverðasta cr, að það cr ckki tek-
ið fram að hún sje ckki fullnœgjandi af því, að hún sje
ekki í samrœmi við ritninguna, heldur af þvf, að hún sje
ekki f samrœmi við skoðanir fólksins, sem aftur virðist
benda á það, að hin fornu biblíurit sje farin að missa hið
fyrra gildi sitt, scm hin eina óyggjandi bending í trúar-
bragðalegu tilliti, þvf cf hin gamla trúarjátning er í sam-
rcemi við ritninguna, og er þó ekki lengur brúkleg vegna
þess, að hún kemur f bága við skoðanir manna, þá sýnir
það greinilega, að menn eru þarna að vefcngja kenningar
ritningarinnar, að svo miklu lcyti sem þær voru innifaldar
í hinni gömlu trúarjátningu, sem sumir vilja nú sýnilega
afnema með öllu.