Ný dagsbrún - 01.01.1904, Qupperneq 50

44
NÝ DAGSBRtfN.
um, nð hún verður f raun rjcttri samrýmd skynseminni,
og að frá skynsemistrfiarlegu sjónarmiði verður hin nýja
trúarjátning bctri cn hin gamla. Hin presbyterfanska
kyrkja gengur vitanlega ekki svo langt að leggja ritning-
una til hliðar, og hún tekur því það ráð, sem svo ótal sinn-
um hcfir verið tekið, þegar kenningarnar, sem út úr hcnni
voru dregnar, þrengdu of mikið að, það, að búa til nýja
þýðingu á henni, sem betur svarar kröfum tfmans og sem
þvf er skynsamlegri en hin fyrri þýðing, og svo cr hún
talin óyggjandi þangað til að það þarf enn nýja þýðingu,
sem cr enn mcir f skynscmisáttina. Það er á þennan lrátt
að þau trúarbn'igð, scm hafa ritninguna fyrir un.dirstöðu,
eru að breytast, og sú breyting er möguleg eins oft
eins og það cr mögulegt að fá nýja útskýringu við
ritninguna; en þær útskýringar, scm eru gjiirðar eru
vitanlega mannanna eigin útskýringar, skynsamlegar cða
óskynsamlegar cftir þvf scm mennirnir eru skynsamir eða
óskynsamir.
AnnAð atriði, sein vekur sterka eftirtekt f þessu
sambandi er það, sem almennt er kallað siðabót eða trúar-
bót, þvf siður er trú og siðabót þýoir trúarbót. Ilin ka-
þólska kyrkja liafði meðal annars fundið ritningarstað fyrir
þvf, að hún mætti selja syndakvittunarbrjef fyrir drýgðar
og ódrýgðar syndir, og hún brúkaði þá heimild óspart,
því hún var hin bezta tekjugrein og hentug bæði fyrir
kyrkjuna og syndarann, sem fann hjá sjer þörf til að drýgja
synd, sem hann ekki gat drýgt með vissri von um cilífa
sáluhjálp, nema af þvf að páfinn gat selt honum synda-
kvittunarbrjef. Svo kom Lúter til sögunnar, og rugl-
aði ('illum reikningnum, þvf hann fann ritningarstað fyrir
þvf að páfinn mætti þctta ekki, og út úr þvf meðal annars,
spannst eitt hið blóðugasta, langvinnasta, og um leið þýð-
ingarmesta stríð, sem heimurinn þekkir — þrjátfu-ára-