Ný dagsbrún - 01.01.1904, Blaðsíða 68

Ný dagsbrún - 01.01.1904, Blaðsíða 68
62 NÝ DAGSBRTÍN. rjettarins, hins allra-kristilegasta drtmstóls, sem nokkurn tfma hefir settur verið til að frelsa sálirnar og vfðfrœgja dýrðina skaparans og auka og efla hans'ríki og veldi, þeg- ar menn undan þumalskrúfunum, undan spænsku stígvjel- unum, eða úr hinu logandi báli þúsundum saman hófu neyðarvein sfn og angistaróp upp til himnanna foður. Þær hafa vcrið breytilegar á hverri óld þessar liug- myndir, og þær hafa verið mismunandi hjá hverjum þjóð- flokki. Lftum til Barthólómeusnœturinnar á Frakklandi, 1572, þegar Katrfn af Medicf Ijet myrða Frakka þúsund- um saman. Allt fram á þenna dag eru þessar hugmyndir, liinar siðferðislegu, harla ólfkar hjá þjóðunum, þar sem t.d. sumar Eskimóaþjóðir bera cnn þáútbðrn, skilja við veika, aldraða foreldra sína til að láta þá dcyja út af hjátpar- lausa, o. s. frv. Því er cins varið með tilfinninguna fyrir hinu fagra, eins og fyrir hinu góða og rjcttláta. Svertinginn hefir allt aðra liugmynd um líkamlega fegurð, cn hinn hvíti maður. Svartir menn hugsa sjer guð svártan, og hafi þeir lítið citt heyrt um Krist, þá hugsa þeir sjer hann svartan, og eins er það mcð sumar aðrar hugmyndir þeirra, að þær cru frábrugðnar hugmyndum hvítra manna. Heimsspekingarnir gómlu slóu fóstum vissum grund- vallarhugmyndum rjettlætisins og fegurðarinnar, eins og þeir Zóró“aster, Confúcíus, Búddha, Sókrates, Plató og hinir grfsku heimspekingaflokkar, ogcngum lifandi manni, sem nokkuð þekkir til sógu mannkynsins, kemurtil hugar, að neita þvf, að hugmjmdir þessar hafi haft ákaflcga mikil áhrif á þjóðirnar ; þær hafa leitt þjóðirnar fram til siðfág- unar og menningar, og enn þann dag f dag eru milljónir manna, sem telja siðalærdóma þessara hinna gfimlu spek- inga hið helgasta og háleitasta, sem heimurinn nokkru sinni geti eignast.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90

x

Ný dagsbrún

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ný dagsbrún
https://timarit.is/publication/512

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.