Nýjar kvöldvökur - 01.04.1951, Blaðsíða 23

Nýjar kvöldvökur - 01.04.1951, Blaðsíða 23
N. Kv. SVEINN SKYTTA 59 sjáðu nú til, Sveinn. Óðar, er Hans Hátign og hið háa ríkisráð komst á snoðir um, að Svíar hugðu að gera innrás, ákváðu þeir, að forráðanrenn eyjarinnar skyldu senda allt fé bæja sinna og kirkna til Kaupinhafnar; en það varð dráttur á að senda boð þessi, eins og flestu öðru, sem tafist hefur sökurn þessarar óheilla styrjaldar. En er óvinurinn var kominn til Fjóns og rakaðr sanran fjár- munum í hverjum bæ, tók neyðin að gera vart við sig fyrir hvers manns dyrum, og þá fór ég í skyndi til forráðamannanna á Lág- landi og Falstri til að atliuga. hvort ekki væri hægt að bjarga einhverju þaðan. Hinn snjallvitri herra von Pappenheim hafði ótilkvaddur safnað saman öllum lauseyri í cínu stifti, skatteyri og tollgjöldum og inn- heimtum kirkjugjöldum, og nanr þetta ásamt því, sem herra Hinrik Ramnrel á Mön sendi, fullum fimmtíu þúsund ríkis- dölum. Þrátt fyrir margvíslegar hættur tókst mér að komast yfir til Vordingborgar, og þar höfunr við nú varðveitt fé þetta á öruggunr stað, þar eð ég treysti mér ekki til að fara burt með það. í þessum vandræðum varð mér lrugsað til þín, sem talið er að eigir höfuð skýrt og lrraustan arm, er Irjálp- ar þarf að leita.“ „Hver mælir þau hróssyrði?" spurði Sveinn. „Hans Hátign Friðrik konungur þriðji." Eldheitur roði flaug um andlit Sveins við orð þessi. Hinn geiglausi og fífldjarfi Gjöngeforingi áræddi ekki að líta upp á hinn föla og smávaxna mann, er sat and- spænis honum. „Það er þá sjálfur konungurinn, sem hef- tir sent yður að heiman í þessum erindum?“ tnælti hann lágum rómi. „Svo er um það!“ svaraði hinn, „og fyrst Vlð þurfum nú á sönnunargögnum að halda, skaltu líta á þetta, sem staðfestir það, sem ég hef sagt þér.“ Maðurinn tók nú litla leðurtösku úr barmi sínum og upp úr lienni samanbrotið blað. sem hann rétti Sveini. Á blað þetat var skráð: Öllum þeim, er bréf þetta sjá eða heyra, sendum vér kveðju vora! Þar sem heiðarlegi Hans Nansen, vor æðsti og tryggi borgarstjóri út í Kaupinhöfn, er útsendur í konungsins erindunr, hans veg að efla, þá ber hoirum að auðsýna fúslega hlýðni, item hjálp og aðstoð hver sá af þegnum ríkisins, er hann kann að leita til og aðstoðar að æskja. F r i e d e r i c h R e x. Er Sveinn hafði lesið bréfið, rétti hann Nansen það aftur, og munum við héðan af nefna hann réttu nafni. „Ef þér skylduð komast í hann krappan á leiðinni, sagði Hans Hátign ennfremur, eða skorta nauðsynlega hjálp, þar scm um er að ræða að flytja peninga um land, sem her- sett er af óvinum, og fara jafnvel inn á nrilli herbúða þeirra, þá skuluð þér leita til Sveins Gjönge, lrann er sá nraður, sem er fær til að hjálpa yður, og sá er þér getið treyst fylli- lega. Ég lagði því af stað frá Vordingborg og lrafði loksins upp á þér í gærkvöld, eftir langa leit, þótt frægðarsögur fari af þér og hugrekki þínu út um alla eyjuna, hvar sem komið er.“ Sveinn yppti öxlunr kæruleysislega. „Virðist yður ekki réttast að geyma allt hól, unz séð verður, hvað ég verðskulda af því tagi? Hingað til hef ég ekki aðhafst annað né meira en að afla mér liðs og liðinu vopna, og fyrst nú er að því komið, að ég lrafði ætlað mér að lrefjast handa.“ „Þú gleymir því, að ég var nærtsaddur, er árekstrarnir fóru fram á heimili þínu.“ „Og lrvað unr það? Fjandinn sjálfur, herra minn! ímyndið þér yður, að jafn fífl- djarfir náungar og þessir Gjöngepiltar, hálfgerðir útilegumenn, er svo að segja lrafa alizt upp í stríði og árásum og alls konar áflogum, láti stjórna sér eins og flug-

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.