Vetrarbrautin - 01.01.1907, Síða 7

Dag'setur.
I guðsfribi, dagur
gullfagur,
meb geislandi brá,l
kvebjandi land og lá!
nátt'armi bundin
er bjaita mundin
vib breiban sjá.
Breiddir þú arma
blíbvarma
um blómstrandi grund,
fjörgandi lýba lund;
sendir hljómklibinn
himinlibinn
á hýrri stund.
Líb þú ab hafl,
ljósgjafl,
um loptdjúpib blá!
Bú ert mjer floginn frá.
Svefn-armi bundin
er blómagrundin
og björkin há.
Vertu sæll, dagur
sólfagur,
meb sumarsins brá!
Eg mun þig aptur sjá
meb æskurobann,
ylgeislabobann,
við austur blá. L. Th%