Sjómannadagsblaðið

Ukioqatigiit
Ataaseq assigiiaat ilaat

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1984, Qupperneq 63

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1984, Qupperneq 63
Knud Rasmussen-. Þegar dýrseðlið segir til sin Hitamóðu leggur upp af vök í fjarðarmynninu, þar sem mikil- fenglegur ísbjörn laumast gætilega inn á milli íshraukanna. Hægt og bítandi er hafið að éta sig nær landi, þar sem straumrastirnar mylja íshrönnina við útjaðar heimskautsíssins. Feiknlegur skrokkur bjarnarins líður áfram hljóðlega milli jak- anna. Hann ýmist réttir nær alveg úr sér, — fer eins og á hækjum sér á afturfótunum og þokar sér áfram á hæklunum eða hann flatmagar og mjakar sér áleiðis á kviðnum, svo að hvítur silfurblikandi feldur hans hverfur að öllu milli snjó- skaflana. Hann stansar, liggur grafkyrr með lokuð augu og rétt aðeins dregur andann um titrandi nas- irnar. Sætum kjötilmi andar að honum svo hann verður nauðugur viljugur að liggja kyrr enn um stund, hvort tveggja til að njóta og til að aga varúð sína, því frammá skörinn við vökina er fjöldi rost- unga, sem sofa þar værum svefni. Liggja þar í einni kös mógul flykkin eins og samvöðlaðir risa- maðkar, þar sem einn og einn lyftir höfði öðru hvoru og rymur af velsæld út í vorkyrrðina. Það er hvítabjörn, sem er á ferðinni, á höttum eftir stórveiði. Hann situr um risabráð, sem sam- boðin er honum, þar sem væntan- lega verður um líf og dauða að tefla, ef hann á að fá sigur í átök- um, sem útheimta að hann beiti hvorutveggja, kænsku sinni og vöðvum, sem nú eru farnir að titra, stinnir og stæltir undir gljáandi feldinum. Þegar hann opnar aug- un eftir að hafa andað að sér ang- an fórnardýrsins, sem lofar góðu, nemur græðgislegt og óheillavæn- legt augnarráð hans staðar á ung- um rostungi, hálfvöxnu lostæti, sem liggur utast og sefur fastar en hinir. Björninn, sem fyrir skömmu er orðinn fullvaxinn, þó enn óreynd- ur við veiðar,er nú gjörsamlega á valdi eðlishvata sinna. Það er fyrst nú, að hann reynir sig við rostung og á sólskinið sinn þátt í því. Hann man aldrei áður slíkan dag, svo heitan. Það niðar í bráðnandi snjónum og björninn drepur tungunni letilega við ísnum. Vetr- armyrkrið er að baki og liðnir fyrstu yfirþyrmandi dagarnir eftir endurkomu sólar, þegar hann varð að láta sér nægja smáseli við þröng öndunaropin á ísnum, — þegar kuldinn nísti þá, sem þar lágu og biðu í gleðisnauðu umhverfi. En nú í dag segir til sín framandi gróska í lífi og limum og glýjandi sólskinið örvar matarlystina. Hjartslátturinn er nú annar en áð- ur. Nú er eftir aðeins ein og hin seinasta hindrunin á ísnum, milli froðufellandi kjaftsins á birninum og rjúkandi heitra kroppanna fyrir handan, sem liggja þar og sofa svefni, sem þó er ekki værari en svo, að þeir geta í einu vetvangi velt sér fram af skörinni, ef hann verður ekki nægilega fljótur til. Hann nemur staðar örskotsstund og sleikir út um. Nú er stundin komin. Hann heldur niðri í sér andanum og býr vöðvana undir aðförina miklu. Svo hniprar hann sig saman og flýgur yfir ísvegginn, snöggu, óhemjustóru stökki, og lýstur báðum hrömmum sínum í höfuð skepnunnar, sem hann hef- ur stöðugt haft augastað á. Rostungarnir vakna allir sem einn, reka upp öskur og rísa með andfælum upp á framhreifana. Höfuð þeirra riða smástund, en þegar þeir koma auga á björninn, velta þeir sér hljóðlaust niður í sjóinn og taka með sér meðvit- SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 63
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92

x

Sjómannadagsblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.