Sjómannadagsblaðið - 01.06.1985, Blaðsíða 31

uðum um 14.000 lestum erlendis, eða
í Færeyjum og í Danmörku, en alls
fórum við sex ferðir út með loðnu.
— Flver er munurinn á verðinu
heima og erlendis?
— Það er örðugt að gjöra ná-
kvæman samanburð á þessu, því
þetta fer eftir fitu og öðru, en verk-
smiðjur í Danmörku og í Færeyjum
geta borgað mun hærra verð, til dæm-
is er talið að við hefðum fengið 4—5
falt íslandsverð fyrir seinasta farm-
inn, þannig að oft munar þetta tals-
verðu, en þó ekki alltaf.
— Hvað veldur þessum verðmun?
— Það eru margar ástæður að því
er talið er. Til dæmis greiða erlendu
verksmiðjurnar mun lægra olíuverð
en þær íslensku, styttra er að senda
mjöl og lýsi á Evrópumarkað, og svo
eru verksmiðjurnar ytra mun full-
komnari og hafa betri hráefnisnýt-
ingu. Að vísu er munur á verksmiðj-
um hér. Til dæmis er Krossanes-
verksmiðjan mjög fullkomin, og það
er víst ekkert leyndarmál að sumar
verksmiðjur hér á landi greiddu um
10% meira fyrir loðnuna en opinbert
fiskverð gerði ráð fyrir. Það má því
segja að það sé verkefni fyrir landið
núna að vinna þessa afurð með
öðrum og betri hætti en núna er al-
gengast, því mikil verðmæti fara í
súginn eins og núna er búið um hnút-
ana og þetta lága verð kemur niður á
útgerðinni og á heimilunum og auð-
vitað landvinnu og þjóðarhag um
leið. Þó vil ég vekja athygli á því að
hér er fast verð, miðað við innihald,
eða gæði, en verðið ytra breytist frá
degi til dags eftir vissum markaðs-
lögmálum.
— Hvað fór langur tími í að ná
þessum 20.000 lestum og hvaða
verðmæti eru þetta í krónum?
— Vertíðin stóð í fimm og hálfan
mánuð, með jólafríum og tilheyrandi
og skiptaverðið er um 32 milljónir
króna (nálægt ársafla meðal skuttog-
ara, sem mun vera 34 — 36 milljónir
króna. Innskotblaðsins.)
- Og hvað ber HILMIR afloðnu?
— Það munu um 1400 tonn, en
fullfermi er yfirleitt 1330 — 1340 tonn
eftir mælingu, sem er misjöfn.
— Eru menn vanir rækjuveiðum
þarna?
Eymar Ingvarsson, 1. stýrimaður.
— Nei. Við erum byrjendur og
reynslan verður að skera úr um
árangurinn. Þetta ererfitt hafsvæði til
veiða, en loðnusjómenn þekkja þetta
hafsvæði þó vel, því þarna er oft
veidd loðna. Við erum því þannig séð
ekki byrjendur, en þetta er vel undir-
búið af eigendum skipsins, og þótt
einhverjir byrjunarörðugleikar, eða
barnasjúkdómar komi upp, þá er
ekki rennt blint í sjóinn. Þarna hafa
verið stundaðar ábatasamar veiðar á
úthafsrækju og það ættum við að geta
eins og aðrir, sagði Eggert Þorfinns-
son skipstjóri að lokum.
Kristján Fjeldsted matsveinn við störf.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 31