Eimreiðin - 01.07.1928, Qupperneq 62

254
ÞJÓÐLVGAR OG ÞEGNSKVLDA
eimreiðin
séreðli og hugarstefnu hvers einstaks ungmennis, og er ég
ekki þar með í neinu að kasta rýrð á kennarastéttina. ís-
lenzka kirkjan tekur í raun og veru meira tillit til einstakl-
ingsins en aðrar greinar íslenzks þjóðlífs, og frjálslyndi og
sjálfstæði í trúarefnum mun vera meira hér á landi en í flest-
um öðrum efnum. Kirkjan leggur ekki hatur né ofsóknir á
þann mann, sem yfirgefur kennisetningar hennar eða hefur
aðrar skoðanir en hún í trúmálum. Og takist henni að gera
Krist skiljanlegan æskulýðnum og færa dæmi hans æ nær
oss sem fyrirmynd í öllum greinum vors daglega lífs, þá innir
hún af hendi mikið og göfugt starf. Vera má, að sumir leið-
togar lýðsins ypti öxlum yfir því, að kirkjan sé að prédika
þeim að taka Krist til fyrirmyndar í opinberri starfsemi. Lík-
legast vinnur kirkjan ekki mikið á þá leiðina, þó að tilraunin
sé vissulega ómaksins verð. En meðal æskulýðsins ætti kirkj-
an að geta unnið stórvirki, ef sýnt væri nógu ljóst fram á,
hvernig öll þróun einstaklinga og þjóða veltur á því, að fyls*
sé fordæmi Krists. Þar sem hann er sjáum vér þá fullkomn-
ustu einstaklingsskapgerð, sem fram hefur komið á þessari
jörð, og hvert það sjálfrátt skref, sem tekið er í áttina að
þeirri fyrirmynd, miðar ætíð að því að fullkomna og þroska
skapgerð þess, sem skrefið tók. Þetta virðist nokkurnveginn
augljós sannleikur, enda verið boðaður öldum saman, en því
undarlegra er það, hve lítið hans gætir í opinberu lífi nú-
tímans.
Þegar æskulýður lands vors skilur við skólana, meira og
minna úttroðinn af meira og minna andlausum fróðleik, kem-
ur hann inn í nýtt umhverfi, sem hann þekti lítið til áður.
Lífsbaráttan tekur við. Æskumaðurinn hverfur að einhverju
starfi, sem ef til vill berst honum af hendingu. Hann öðlast
smámsaman þau réttindi, sem þjóðfélagið lætur hverjum ein-
staklingi í té, en þeim réttindum fylgir eðlilega ábyrgð og
skyldur. Jafnframt starfi sínú kemst hann í stöðugt samband
við umhverfi sitt fyrir tilstilli blaðanna, símans og annara
menningartækja nútímans. Þjóðmálavísdómnum er helt yfir
hann úr sístreymandi málpípum flokkanna, en kvikmyndir
og knatíspyrna berst honum svo sem ábætir eða krydd 1
grautinn, ef hann á heima í höfuðborginni. Sveitirnar fara