Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1928, Síða 74

Eimreiðin - 01.10.1928, Síða 74
378 VIÐARKOL EIMREIÐIN áreftis á fénaðarhús. Var með hníf flisjaður af lurkunum börk- urinn. Hét það að birkja, og var börkurinn soðinn til litar á skinn. Sumir lurkarnir voru svo gildir að neðan, að nota mátti þá í hagldir og skammorf o. fl., en það beinasta og kvist- lausa var geymt uppi í eldhúsi til næsta sumars og látið reykjast þar og harðna, síðan bútað og klofið og notað í hrífutinda um sláttinn. Því var viðurinn birktur, að hann þótti þá betur verjast fúa en ella. Alt hið smærra af viðnum, en þó svo stórt, að nema mundi fingursgildleika, var ætlað til kola. Var það látið í tómt og þriflegt úthýsi, t. d. heslhús við bæinn. Var hentugt, að það væri með dyrum á hliðvegg. A mitt gólfið var látinn kláfur með reiðingsdýnu ofan á. A hann settist maður og hafði fyrir framan sig trékubb — fjalhöggid — jafnháan sætinu. Mað- urinn sneri móti dyrum og hafði viðinn til vinstri handar, tók svo með hægri hendi lurk eftir lurk, og hjó þá með biturri öxi í svo sem 7 cm. langa búta, sem hrukku undan högginu út í hinn auða enda hússins, og lentu þar í hrúgu. Þetta hét að kurla og bútarnir kurl. Nú voru lurkarnir oft kræklóttir og misfimlega til höggvið og því var það, að kurlin hrukku víðsvegar, og alt annað en þeim var ætlað. Gætti þess auð- vitað mest, ef kurlað var úti, en ávalt nægilega mikið til þess að sanna forna málsháttinn „Sjaldan koma öll kurl til grafar"■ Mönnum þótti skemtilegt verk að kurla, þ. e. a. s. ef kurlin létu nefið á þeim í friði. Að verkinu loknu voru kurlin tekin saman, látin í bing og geymd til vors. Einhverntíma á stekk- tíðir.ni á vorin, í logni og þurviðri, voru kurlin brend til kola, sem sérstaklega þurfti að nota fyrir og um sláttinn. A háum stað og þurrum var gerð skálmynduð gryfja, kolagröfin. Fór stærð hennar eftir því, hvað mikið skyldi brenna. Atti gröfin að vera hérumbil barmafull af kurlunum. Byrjað var á þessu verki snemma dags, er veður þótti einhlítt, því hvorki mátti vera regn eða vindur á meðan á brenslunni stóð, ef vel átti að fara. A botn gryfjunnar var látinn logandi eldur og kurl- unum komið fyrir þar ofan á þannig, að eldurinn gæti læst sig um alla gröfina og leikið jafnt um öll kurlin. Þegar log- inn var kominn upp úr kurlunum, var gröfin byrgð með torfi og mold, svo hvergi gæti logað upp úr. Allur vandinn var 1
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.