Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1930, Side 44

Eimreiðin - 01.07.1930, Side 44
252 JAN UMB eimreiðin' alt, ógnir og furðuverk. Við drengirnir mændum stöðugt þangað út. Og þarna úti í kófinu sást alt í einu skip með gauðrifnum, slapandi seglum, sem rambaði áfram eins og drukkinn maður. Það var rússnesk skúta. Þær sigldu stöku sinnum fram hjá ströndinni heima, á leið út í heim, fermdar viði eða tjöru. Við drengirnir þektum þær vel. Annars sigldu þær fram hjá lengst úti í sjóndeildarhring líkastar hugboði. Þetta var sú fyrsta, sem leitaði lands, og það kom ekki til af góðu. Það var ískyggilegt að sjá bylgjurnar hampa skútunni þarna úti og sjóina ríða yfir hana hvern af öðrum. Sjómenn vorir hættu sér út og leiddu hana í höfn. Við strákarnir vorum niðri við höfn, þegar alklökuð skútan lagði að landi og farið var að bera skipshöfnina í land. Fyrst var komið með skipsdrenginn, krangalegan piltung seytján eða átján vetra gamlan; hann hét ]an Umb eða eitthvað á þá leið. Það var hann, sem hafði stýrt skútunni. Hann hafði reyrt sig við stýrishjólið, til þess að honum skyldi ekki skola fyrir borð. Þegar búið var að leysa hann, gat hann ekki staðið — það var kominn blástur í fæturna á honum. Síðan var stýrimaður- inn borinn í land. Hann var tórandi, en víða særður hníf- stungum. Skipstjóri og hinir skipverjarnir voru dauðir og beinfreðnir. A höfðum þeirra voru svöðusár. Hafið færði litlu eyjunni okkar svo margt hryllilegt, einkum á veturna, en aldrei hafði svona skelfilegur atburður dunið vfir afskekta fiskibæinn, þar sem ég ólst upp. Réttarprófin urðu að heilum sorgarleik, grimmúðugum eins og fornaldar- sögu, þar sem skipsdrengurinn, ]an Umb, var höfuðpaurinn. Hann hafði verið á skútunni í tvö ár, og allir skipverjar höfðu haft hann að bitbeini. Sú kynslóð, sem nú er að alast upp, skilur þetta ekki sem betur fer. í þá daga misþyrmdu þeir uppkomnu piltum, sem þeim voru fengnir til náms eða vinnu, af hryllilegri grimd. Það var látið heita svo, að það ætti að herða þá, og undir því yfirskyni var níðst á áhuga- semi þeirra, trúgirni, bljúgu geði og veikum kröftum. Nú á dögum vernda uppkomnu verkamennirnir náms- og vikapilta. ]afnaðarstefnan hefur meðal annars komið því til leiðar. I þá daga réðu barnakvalarar lögum og lofum, og það var eins
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.