Eimreiðin - 01.07.1930, Síða 93

EIMREIÐIN
RAUÐA DANZMÆRIN
301
°rði í bréfi til eins af aðdáendum sínum. Ef þetta er rétt, þá
var það í Berlín sem hún skóp sér þau örlög, er leiddu hana
að lokum í dauðann. Um dvöl hennar í Berlín er fátt kunn-
u9t, enda er það Ieynilögreglu allra þjóða sameiginlegt að
fara dult með orð og athafnir starfsmanna sinna. Frá þessum
tíma vitum við lítið annað um hana en það, að henni var
tekið með kostum og kynjum af höfðingjaliði borgarinnar.
Sumir þeir, sem hrifnastir voru af Mötu Hari, hafa haldið
tví fram, að það hafi ekki verið fyr en eftir að heimsstyrjöldin
skall á, að hún freistaðist til að gerast njósnari, enda hafi
hún þá verið búin að missa atvinnu sína sem danzmær. Það
er auðvelt að sanna, að þetta er rangt. í fyrsta lagi sýnir
e>nkennistalan, sem hún hlaut, að hún hefur gengið í njósnar-
liðið fyrir ófrið. Innan njósnarliðsins gengur enginn starfs-
manna undir skírnarnafni. Æðstu embættismenn liðsins hafa
ekki einu sinni hugmynd um, hvað starfsmennirnir heita. Þeir
eru undantekningarlaust nefndir því númeri, sem þeir hlutu,
er þeir gengu í þjónustu njósnanna. Númer Mötu Hari var
^21. Eftir að heimsstyrjöldin skall á og njósnurum var
fiölgað, varð að breyta tölukerfinu, svo að auðvelt væri að
t*ekkja í því miðstöðvar njósnanna og nafn þess lands, þar
SeiE njósnað var. Þeir, sem gerðust njósnarar á ófriðarárunum,
|en9u merki með tveim bókstöfum og tölu. Fyrri bókstafur-
lnn var upphafsstafurinn í nafni þeirrar borgar, þar sem mið-
st°ð njósnanna hafði aðsetur. En síðari stafurinn var upp-
k^fsstafur í nafni lands þess, þar sem njósnarinn vann. Ef
^ata Hari hefði gengið í njósnarliðið eftir að ófriðurinn hófst,
tá hefði hún átt að fá merkið AF, ásamt tölu, og þessir tveir
uPphafsstafir að þýða: Antwerpen og Frakkland. Það er einnig
annað, sem tekur af allan vafa um það, að Mata Hari var
9engin í njósnarliðið fyrir heimsófriðinn. Brezku yfirvöldin
Vlssu um njósnarstarf hennar Iöngu áður en heimsstyrjöldin
skall á. Það voru í raun og veru ekki Frakkar, sem komu
UPP um hana, heldur enska leynilögreglan. Svo nákvæmar
Sastur voru hafðar á Mötu Hari frá Lundúnum, að henni
uldist það ekki sjálfri. Enda fór jafnan svo, ef hún reyndi
leggja snörur sínar fyrir enska liðsforingja, að henni mis-
°kst tilraunin. Þeir voru nefnilega varaðir við hættunni nógu