Eimreiðin - 01.07.1941, Síða 65

Eijireiðin
HEFÐBUNDNAR VILLUKENNINGAR
289
l3etta, því að vér þurfum að verjast á tvo vegu. I fvrsta lagi
samsinnum vér því hjá heimspekingunum, að ekki sé auðið að
Sdnna það um einhverja sérstaka kú, að hún sé rauð, né heldur
ai5 hún sé til, og svo er hitt, að hugtak er svo miklu losara-
S*a viðfangsefni en kýr, að jafnvel þó að heimspekingarnir
e_ u rangt fyrir sér um það, að kýrin væri ekki rauð, gætu
)eil hæglega haft á réttu að standa um eitthvert hugtak, að
aö væri ekki rétt eða að það væri ekki til.
^ (‘r skulum taka dæmi. Heimspekingarnir á miðöldunum
S'ndu tram á það tvennt, að jörðin væri ekki til og einnig, að
u væri flöt. Nú á tímum rökræða þeir enn um það, hvort hún
e til eða ekki, en um lögun hennar er ekki lengur þráttað.
a sýnir, að rökræða um raunhæft efni (hvort jörðin er til
a ekki, því að það er enn ekki útkljáð mál) er lífseig, saman-
1 við rökræðu um hugtak, sem er ef til vill alls ekki til, og
hinn bóginn gæti alveg eins verið rangt, þó að það væri til.
hessum bollaleggingum höfum vér nú komizt svo langt að
þej.' ^ver fjarstæða það er að ætla, að vér búum vfir nokkurri
' 'lugu, eins og þekking eða vísindi eru venjulega skilgreind
e®a að minnsta kosti mundum vér komast á þá skoðun, ef
urnið væri ekki of takmarkað til þess að gera efnið verulega
• J-n raunverulega skiptir það ekki miklu máli, hvort les-
ekpnn Saiusinnir þessum heimspekilegu röksemdaleiðslum eða
Kl- Ef til vill er hann ekki heimspekingur. Sé svo, og eins í
'^uihandi við algengt orðtæki nú á tímum, vildi ég mega spyrja:
^'d*5 er V1ð það fyrir Englendinga að vita, i fyrsta lagi, að allir
1 ’humenn séu nefmæltir og í öðru lagi, hvers vegna þeir
■ U l>a®> úr þvi að Englendingar hljóta að komast að því að
vit;illn’ a^ heir eru það ekki? Hvað er enn fremur við það að
d’ miðhluti Ástralíu sé auðn og að það séu vissar jarð-
v-^ ástæður að því, ef maður heyrir það svo síðar i
a'ouni við einhvern mann, að þar sé ekki auðn?
j essi1' hlutir fara ekki alltaf eftir þrenningunni þessari:
þett'°na 61 Evers vegna það er, og 3. það er ekki, — en
j d er þó algeng röðun i heimspekinni.
uðnesnndinn gæti hér komið með þau andmæli, að vér nálg-
ann,nSt Það, sem i°fa® var> lausn úr klípunni, þar sem
>us vegar er þrá vor eftir skipulegri niðurröðun og á hinn
1!)