Eimreiðin - 01.07.1941, Blaðsíða 90

eimbeiði>'
Bænin er vald.
Um þetta efni ritar hinn heimsfrægi læknir og vísindainað-
ur dr. Alexis Carrel mjög athyglisverða grein í apríl-hefti tíma-
ritsins R e a d e r s D i g e s t þ. á. Dr. Alexis Carrel hefur leng1
haft mjög mikinn áhuga fyrir sálrænum fyrirbrigðum og gengið
meðal annars nr skugga um, að svonefnd lækningakraftaverk
gerast á vorum dögum, eins og á öllum öldum áður. Hann heim
sjálfur dvalið mánuðum saman í Lourdes og rannsakað lækn'
ingakraftaverkin þar. Hann segir sjálfur svo frá, að einhvet
ógleymanlegasta sjón, sem fyrir hann hafi borið, sé sú að horf;l
á krabbameinssár á sjúklingi einum í Lourdes skorpna saina°
og verða að öri á fáeinum augnablikum. Dr. Carrel hefur u®
33 ára skeið leyst af hendi mikilvægar líffræðilegar rannsóknn
við Rockefellersstofnunina i Bandaríkjunum. Því starfi lall'v
hann árið 1939. Hann hefur hlotið margvíslega viðurkenning11
fyrir vísindaleg afrek, meðal annars Nordhoff-Jung-verðlaunin
fyrir krabbameinsrannsóknir sínar og Nobels-verðlaunin fyrl1
rannsóknir sínar í líffræði. Hann hefur meðal annars ritaö
bókina Maðurinn, hinn óþekkti (Man, the un-
known), sem vakti mikla athygli og var mest lesna bókin>
sem út kom í Ameríku og Evrópu árið 1935.
Dr. Carrel segir svo, í fyrnefndri grein sinni í Reader’s DigeS*'
um bænina: Jafnframt því að vera tilbeiðsla er bænin útstreynu
kraftar frá hinni biðjandi sál: voldugasti kraftstraumurin11’
sem framleiddur verður. Það má eins sýna og sanna áhrif bæn
arinnar á líkama og sál eins og áhrif lokuðu kirtlanna sv
nefndn. Áhrif bænarinnar birtast í aukinni andlegri og likan1
legri oi'ku, máttugra vitsmunalífi, auknu siðgæði, óþrotlegrl
r sitt
lífsgleði og dýpri skilningi á sönnum verðmætum lífsins.
Sá, sem lilir bænarlífi, öðlast frið og hvíld. Bænin setur
óafmáanlega merki á öll störf hans og hegðun alla. Han’1
finnur sína eigin galla, eigingirni sína, hégómlegan hroka, ótt‘l’
lesti og yfirsjónir. Og þar sem hann hefur komið auga á eig111
ófullkomleik, vaknar fljótlega skylduhvötin og vitræn auðmýl' ■
Þannig byrjar sálin för sína til fullkomnunar og fegurra l^s