Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 115

e'mbeioin
ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL
339
“8 stað- er verkið skal frara-
*v*mt, enda þótt það sé ekki
,yrr en mörgum mánuðura eft-
11 að skipunin var gefin. Sá,
sein við henni hefur tekið í dá-
eiðslu- fær óstjórnlega löng-
nn til ag framkvæma hana á
mum tilsetta tíma, enda þótt
ann geti ekki gert sér grein
^ln> hvernig á lönguninni
stendur. Ég gaf nú Riddara-
nringjanum eina slíka fyrir-
s úpun, sagði honum að hitta
an<lsstjórann, vin minn, eftir
n°kkra mánuði eða nánar til
ekið þann 4. ágúst næstkom-
j'ndi> kl. 9 að kvöldi, spyrja
a,m hvernig mér Iiði og af-
en<la honum bréf það, sem
lékk Riddaraforingjanum
duleiðslunni. Því næst skip-
1 ég honum að vakna, en
ja&ði honum uin leið, að eftir
Í', ilann væri búinn að vaka í
11 mínútur, myndi hann fara
r ^lirhöfn og skóm, biðja
nk svo að lána sér yfirhöfn
^ skó til að fara í, en svo
ei't skilja i þessum hjá-
uuuskap sjálfs sín, þar sem
ú *'6Í l'°mi fyrir, að hann
^egði sér SVQ aulalega Ant
^etta gerði hann eins og ég
af®i sagl honum. Þegar hann
kominn úr frakka og
ðm> skimaði hann vand-
;eÖa]ega i kringum sig og bað
11US afsökunar á að hafa
komið að heimsækja mig svo
óvirðulega klæddur, sem hon-
um félli mjög illa. Hann bætti
því við, að hann botnaði ekk-
ert í, hvað hann hefði verið
utan við sig, hað mig hvað eft-
ir annað fyrirgefningar og
spurði, hvort ég gæti ekki gert
sér þann greiða að lána sér
yfirhöfn og skó, sem væri sér
nokkurn veginn mátulegar
flíkur, unz hann kæmi aftur.
Ég skýrði nú þessar tilraun-
ir nánar fyrir áhorfendum
mínum, aðstoðarmanninum
og vikapiltinurn og bætti við
þeirri athugasemd, að ef um
skipun væri að ræða, sem færi
algerlega í bág við siðgæðis-
meðvitund og allt viðhorf hins
dáleidda til velsæmis og réttr-
ar breytni, þá myndi honum
oftast takast að hafa vald á
sér eftir á og framkvæma ekki
fyrirskipunina, hversu ákaft
sem hann langaði til þess.
Forlög og frívilji.
Ekkert sýna þessar tilraun-
ir betur en það, að hinn svo-
nefndi frívilji er blekking
tóm. Enginn er algerlega
frjáls gerða sinna. Á alla lund
erum við öðrum háðir í dag-
legu lífi okkar. Við klæðumst
eins og aðrir og þorum ekki
öðruvísi að haga okkur. Það
vantar auðvitað ekki alls kon-