Eimreiðin - 01.01.1957, Qupperneq 21

VIÐ ÞJÓÐVEGINN
5
höfundafélögin verið tvö, Félag íslenzkra rithöfunda og
Rithöfundafélag íslands, og eru þessi félög nokkurn veginn
jafnfjölmenn. En Bandalagið hefur haldið fast í það ákvæði
í lögum sínum, að í því megi aðeins vera eitt félag hverrar
listgreinar. Ekki hefur ástandið verið betra á vettvangi félags-
mála íslenzkra myndlistarmanna. Þar eru félögin þrjú, og
aðeins eitt þeirra er aðili að Bandalaginu. Þá standa og nokkr-
ir mikilhæfir listamenn utan allra samtaka íslenzkra lista-
manna, og má þar nefna til Gunnar skáld Gunnarsson, Pál
Isólfsson tónskáld og Gunnlaug Scheving listmálara. Starf-
semi Bandalagsins hefur verið frekar skrykkjótt og veigalítil
og starf félaganna flestra mjög dauf. — Hvorki Bandalagið né
félög einstakra listgreina hafa notið sín til framtaks um hags-
munamál listamanna eða um eðlilega forystu í listmáLum
þjóðarinnar. Þá hafa þau lieldur ekki tekið þann þátt í starf-
semi sambanda listamanna á Norðurlöndum, sem æskilegur
verður að teljast.
Nú liafa batnað nokkuð liorfur á einingu meðal íslenzkra
listamanna. Rithöfundafélögin hafa — eins og áður er getið
— staðið saman að samningum um stofnun Rithöfundasjóðs
ríkisútvarpsins, og listamenn allra listgreina hafa unnið sam-
an af mikilli eindrægni og alvöru í nefnd þeirri, sem mennta-
málaráðherra skipaði til þess að gera tillögur um skipan
listamannalauna. Þá höfðu og rithöfundar með sér sameigin-
legan fund, þar sem þeir samþykktu að kjósa nefnd, sem
semdi frumvarp til laga um rithöfundasamband. í nefndina
voru kosnir: Úr Félagi íslenzkra rithöfunda Þóroddur Guð-
mundsson og Guðmundur Gíslason Hagalín og úr Rithöf-
undafélagi íslands Gils Guðmundsson og Jakob Jónsson.
Nefnd þessi afgreiddi einhuga frumvarp til laga um væntan-
legt rithöfundasamband, og verður það lagt fyrir fund í báð-
um ritliöfundafélögunum. Þá hefur og Bandalag íslenzkra
Hstamanna samþykkt að breyta þannig lögum sínum, að tvö
félög hverrar listgreinar geti stofnað með sér samband, sem
verða megi aðili að Bandalaginu. Hefur fyrrverandi formaður
Bandalagsins, jón Leifs tónskáld, beitt sér eindregið fyrir þess-
•'iri breytingu, sem eykur mjög á líkindi fyrir því, að aukin
eining verði í hópi íslenzkra listamanna framvegis og starf-