Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1957, Blaðsíða 53

Eimreiðin - 01.01.1957, Blaðsíða 53
VEGIR GUÐS ERU ÓRANNSAKANLEGIR 37 °g ætlast á um hina hliðina. Veðurfarið, landsmálin og sykur- skammturinn fengu líka sitt. Stríðið mikla úti í heiminum °g hann Vilhjálmur Þýzkalandskeisari, sem komið hafði öll- Uin þessum ósköpum af stað, höfðu ekki farið varhíuta. Er þessu skrafi var lokið, barst talið að Ásbirni, syni Sig- Ul'ðar. Hann var lengra í burtu en allur heyásetningur og vetrarkuldi með sinn sykurskammt, — fjarlægari en allt stríð, — úti í Ameríku, þar sem fellibyljirnir geisuðu og hnefastór kaglkorn féllu úr blálofti um hásumarið. Á sléttunni í Ame- i'íku átti Ásbjörn heima hjá bróður Sigurðar, sem var ríkur niaður og ræktaði hveiti. Þessi slétta var svo stór, að þó maður gengi heilan dag og nóttina með og hlypi við fót, þá sá maður ekki út yfir hana. Úti á sléttunni í þessu undralandi, hjá einkasyni Sigurðar í Bár, gerðist skrafið stundum þaul- sætið, og það fór einnig svo að þessu sinni. Stundum hafði Sigurður meðferðis bréf frá Ásbirni og las þau fyrir fóstra minn. Að þessu sinni var samtalið orðið langdregið og ég hálf- sofnaður í rúmi mínu, þegar ég heyri að fóstri minn spyr: - Hefurðu ekki fengið bréf frá Ásbirni þínum nýlega? - Nei, það er nú síður en svo, mælti Sigurður. — Ég hef ekkert heyrt frá honum í langa herrans tíð, — ekki síðan 1 átjándu vikunni held ég að það hafi verið, þá fékk ég frá honum nokkrar línur. Síðan eru liðnir nærri fimm manuðir. Ég skil ekkert í því, hvað dvelur hann, drenginn, að skrifa mér. Annars fer nú að styttast í því, að hann þurfi að skrifa °kkur, blessaður, því að hann kemur nú heim í vor og tekur vonandi við hokrinu af mér. - O sei, sei. Ég held þú farir nú svo sem ekki að hætta, þó að hann komi heim, sagði fóstri minn. Hann sættir sig nú líklega við minna. - Já, ég held það, en hitt er nú aðalatriðið. Ég er farinn að þreytast, og mig langar til að sjá hann taka við þessu af mér, áður en ég er orðinn of útslitinn og gamall til að njóta þess. Hann er nú eina barnið, eins og þú veizt, og ég vona, að hann hafi séð það fyrir sér þarna vestra, drengsnáðinn, að hvorki ég né Bárarbúskapurinn þurfti að sjá eftir þeim árum. Ég hafði glaðvaknað við tal þeirra. Mér var hin mesta for-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.