Eimreiðin - 01.01.1961, Qupperneq 55

EIMREIÐIN
43
jarli var á sínum velmektardögum íalið að semja um giptingarmál Há-
konar konungs, þá liertoga, og franskrar prinsessu, Isabellu af Joigny.
^ hjónabandi þessu varð aldrei, hvernig sem á því hefur staðið, en
rnælt er, að jarl hafi orðið eitthvað helzt til fjölþreyfinn til konunnar,
er hann átti að flvtja hana heim til Noregs. Svo mikið er víst, að upp
há þessu lagði konungur fæð á jarl eða jafnvel fullan fjandskap. Gustav
Storm telur þó reyndar vafasamt, að jarl hafi sjálfur (átt að) annast
heimferð drottningarefnis til Noregs, en það sýnist ekki þurfa að
hreyta neinu, þar sem auðsætt er allt að einu, að honum hafi við eitt-
hvert tækifæri orðið einhver „mistök“ á í sambandi við konuna, en
‘dnienningur síðan skýrt málið með þeim hætti, sem beinast gat leg-
rð við.
Til er gamalt þjóðkvæði, þar sem greinilega er vikið að þessum und-
srlegu „kvennamálum" þeirra jarls og konungs:1)
„Eg sendi teg til utlanda
at bidja mær viv,
moyjin misti moydom,
fyri tað tu letur liv“, o. s. frv.
í annarri útgáfu af kvæðinu segir:
„Eyðun gekk í höllina inn
hugsar oð ongan váða,
„Hoyr tað, kongurin herra min,
hvat er nú at ráða?“
„Nú skal ráða um fornar sakir
inni hava liggið lengi:
„Tu hevur svikið tað væna viv,“ o. s. frv.
hn hvort þetta „væna
hver
hefur verið hin franska prinsessa, eða ein-
fól
r annar kvenmaður,2) og í hverju „svikin“ hafa raunverulega verið
_ Sm, verður sennilega aldrei upplýst úr þessu. En augljóst er þó af
, num gömlu sögnum, að jarl liefur verið óeirðamaður nokkur um
'ennafar, eins og reyndar títt var um höfðingja þeirra tíma. Og eitt-
an meira en lítið orðið á í messunni gagnvart hinni frönsku prin-
sessu,3) þannig að hann bæði eyðilagði giptingaráform konungs(efnis)
ávann sér unr leið óvild lians og hatur. Ekkert er líklegra en að þetta
1 verið upphafið að endinum hjá jarli, og var nú skammt að bíða
meiri tíðinda.
) lýonungur látinn segja þetta.
í einni útgáfu kvæðisins er látið liggja að því, að það sé einmitt bróður-
mtlt konungs (Margrét), sem jarlinn hafi „svikið".
, ) Einn fræðimaður, Arendt fornfr., mun hafa haldið því fram, að iarl hafi
°arn með hinni frönsku prinsessu, og að legsteinninn sé til. (G. Storm.)