Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1961, Blaðsíða 74

Eimreiðin - 01.01.1961, Blaðsíða 74
r> 2 EIMREIÐIN a£ svo annars hugar. Mig grunaði, að hún væri að brjóta heilann um þessar sautján og liálfu krónu. Mér var því takmarkaður ávinningur að því, þótt pabbi væri tekinn að halda sig að heiman á kvöldin. Mamma var steinhætt að fara með mér í gönguferðir. Henni varð oft skapfátt, sló mig jafnvel stundum fyrir svo sem engar sakir. Oft lá mér við að óska þess, að ég hefði aldrei farið að nefna þetta árans unga- barn. I>að var engu líkara en ég liefði sérstakt lag á því að kalia yfir mig ógæfuna. Því að ógæfa var þetta tvímæla- laust. Brói kom í heiminn á þann óviðfelldnasta liátt, sem hugsazt gat, og jaínvel þetta gat hann ekki án þess að setja allt á annan end- ann. Ég fékk strax skömm á lion- um. Hann var erfitt barn, og þeir erfiðleikar bitnuðu fyrst og fremst á mér, því að hann krafðist stöð- ugrar umhyggju og athygli. Mamma lét kjánalega með liann. Það var eins og hún sæi ekki í hon- um uppgerðarlætin. Og það var verra en ekki neitt að eiga leika sér við hann. Hann var sísofandi, og ég varð að læðast um á blátán- um á daginn til þess að vekja hann ekki. Nú var það ekki lengur pabbi, sem ekki mátti vekja. Nú var kjör- orðið: „Vektu ekki bróa.“ Mér var öldungis óskiljanlegt, hvers vegna þessi krakki gat ekki sofið á skikk- anlegum tímum, og stundum laum- aðist ég til og vakti hann, þegar mamma sá ekki. Líka átti ég til að klípa liann, svo að hann ekki sofn- aði. Einu sinni stóð mamma mig að því, og þá fékk ég á baukinn. Kvöld eitt, þegar pabbi kom lieim frá vinnunni, var ég í járn- brautarleik úti í garðinum. Ég lét sem ég sæi hann ekki, í þess stað sagði ég upphátt við sjálfan mig. „E£ það koma íleiri svona unga- börn hér á lieimilið, þá er ég far- inn mína leið.“ Pabbi nam snögglega staðar og leit um öxl. „Hvað ertu að tauta þarna?“ spurði hann hranalega. „Ég var bara að tala við sjálfan mig,“ sagði ég og reyndi að fela ótt- ann. „Þetta er einkamál,” bætti ég við. Hann snerist á hæli og livarf inn í húsið án þess að svara. Þessi orð voru hugsuð sem við- vörun af minni hálfu, en áhrif þeirra urðu önnur en ég bjóst við. Pabbi fór að verða allt annar og betri gagnvart mér. Ég þóttist reyndar skilja, livar skóinn kreppti, því að mamma sá nú orðið ekkert nerna litla bróður. Það gekk jafnvel svo langt, að liún var vís til að standa upp frá matborðinu og fara að kjá fram- an í hann í vöggunni og brosa eins og kjáni. Stundum sagði hún pabba að gera eins. Hann tók þessu með stakri geðprýði, en stundum varð hann feiminn, og það var auðséð, að hann botnaði ekkert í henni- Líka kom fyrir, að hann kvartaði yfir skælunum í bróa á nóttunni, en þá varð hún bara stúrin og sagði, að brói gréti aldrei nema þegar eitt- livað amaði að lionum. En það vai' himinhrópandi lygi, því að það am- aði aldrei neitt að bróa. Hann bara vældi til þess að láta menn stjana
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.