Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1961, Blaðsíða 73

Eimreiðin - 01.01.1961, Blaðsíða 73
EIMREIÐIN 61 »Sumt al' þessu eru mjög sjaldgæf- ir og dýrmætir lilutir." En smám saman varð mér þó æ Ijósara, að honum hafði heppnast skilja okkur mömmu að. Það versta af öllu var, að ég gat ekki §ei’t mér. grein fyrir því, hvaða ^fögðum hann beitti til þess né heldur skildi ég í hverju aðdráttar- ‘öl hans var fólgið. Ég gat ekki ar|nað séð en hann væri á allan hátt nhnna aðlaðandi en ég. Hann tal- a®i óvandað mál og sötraði, þegar l'ann drakk teið. Lengi vel liélt ég helzt, að það væru blöðin, sem lann las fyrir hana, sem lienni Þættu svona skemmtileg. Ég tókst Pá fyrir að spinna upp alls konar legnir og lézt lesa þær fyrir hana. ‘ tundum datt mér í hug, að það '^eri af því að hann reykti pípu, en mér fannst sjálfum mjög til um Pá athöfn. Ég fór því að laumast |h að nota pípurnar hans, unz lann stóð mig að verki. Einnig tók e8 upp á því að sötra við borðið, en fflamma sagði bara, að það væri '•ndstyggð að heyra til mín. En mig Srunaði nú samt, að það sem hér riði á*aggamuninn væri þessi heilsu- spdlandi óvani þeirra að sofa sam- an> svo að ég tók að venja komur rnniar inn í herbergið til þeirra, snuðra þar um og tala við sjálf- an mig, svo ag þau héldu ekki, að e8 væri að gefa þeim gætur, en e8 sá aldrei neitt grunsamlegt til 11 ra. Loks rann ljós upp fyrir tTler- Allt var undir því komið, að jrjaður væri orðinn stór og hefði r’ng á hendinni, og ég sá, að ég 1 aut að bíða e£tjr þy£ n >neð sjálfum mér óskaði ég þess að hann vissi, að ég liafði ein- ungis slegið málum á frest, en alls ekki gefizt upp. Svo var það eitt- hvert kvöldið, þegar mér fannst hann óþolandi, þar sem hann sat sírausandi. Og þá lét ég hann loks- ins hafa það: „Mamma," sagði ég. „Veiztu, hvað ég ætla að gera, þegar ég verð stór?“ „Nei,“ anzaði hún. „Hvað skyldi það nú vera?“ „Ég ætla að giftast þér,“ sagði ég ofur rólega. Pabbi rak upp rokna hlátur, en honum tókst þó ekki að villa mér sýn. Ég vissi, að hláturinn var bara látalæti. Og mamma var glöð á svipinn þrátt fyrir allt. Ég fann með sjálfum mér, að henni hlaut að vera liugarléttir að því að vita, að vald pabba yfir henni yrði um síðir brotið á bak aftur. „Já, held- urðu ekki, að þá verði gaman?“ sagði hún og brosti við. „Jú, þá verður ógurlega gaman að lifa,“ sagði ég fullur af einlægni, „og við skulum eignast mörg, mörg börn.“ „Rétt er nú það, væni minn,“ sagði hún blíðlega. „Ég liugsa að við fáurn nú bráðum lítið barn hér á heimilið, og þá færðu nógan félagsskap." Ég varð himinlifandi við þessi tíðindi, því að þau sýndu, að mamma tók þó tillit til óska minna, Jregar allt kont til alls. Og — auk þess fannst mér Geneysfólkinu þetta mátulegt. En því miður fór þetta ekki alveg eins og ég hafði gert mér í liugar- lund. í fyrsta lagi var mamma allt-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.