Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1961, Blaðsíða 105

Eimreiðin - 01.01.1961, Blaðsíða 105
EIMREIÐIN 93 lún eldri höfum lifað framfarir síðari alda á fáum áratugum, vanbúnir á ®argan hátt. K-ithátt Theódórs Gunnlaugssonar þekki ég af lestri ágætra sagna um 'eiðimennzku, en við slík skilyrði er eS Upp alinn í heiðardal, og síðar við SJ° dvalist lengstum. Af formála bókarinnar er einsætt að Junn snjalli náttúruskoðari og veiði- maður frá Bjarmalandi telur vin sinn CJuðmund Einarsson og konu lians Guðrúnu Magnúsdóttur meðal sinna ''eztu vina, þess hlýhugar og nær- fa:rni gætir í allri frásögn og eykur S'ldi bókarinnar stórum. Skýrir allar aSallínur og viðburði. Ahrifaríkir eru kaflarnir um æsku f'Uðinundar í Borgarfirði vestra, er ftásögnin oft í meitluðu formi, og afar myndrík, t. d. kaflinn um afdrif fuður hans, og draumspeki þess mikla trúmanns. Er sá kafli sambærilegur við ýnisa kafla fornsagna, er segja frá úfaummönnum eða konum ættfeðra '°rra. Þessi ágæti eiginleiki liefur alla bð fylgt vissum ættum. Þeim, sem njúta, farnast oft betur en skiljanlegt Var (frá almennu sjónarmiði). Fylgir Jafnan þessum eigindum mikill trúar- Uiáttur, eins og fram kemur í sæferð- u,n Guðmundar og undraverðum lækn- lngum, er raunverulega má telja til kraftaverka. Slíkur er máttur trúar- innar. ^nnar merkilegur eiginleiki alnafna 'uíns á Ingjaldssandi er ratvísi, er aldrei skeikar. Að vera stöðugt í sam- ljandi við næsta áfanga, eða ástvin- lna, Jrvað sem á gengur. J'etta er arfur hins norræna kyn- st°fns, ásamt óskabyr, og sambandi V|ð leiðarstjörnuna — pólstjörnuna. Haest nær frásögnin, i einlægni og fegurð, f köflunum „í örmurn óbyggð- anna“ og „Máttur bænarinnar". Ættu þeir kaflar heima í lestrarbókum ung- menna. Viðbætirinn „Að loknum lestri“ eyk- ur ekki verðleika bókarinnar, er þó til skilningsauka á efninu. Að öllu samanlögðu hygg ég, að enginn leggi bók þessa frá sér ósnort- inn, er hún þarfur lestur þeim, sem óánægðir eru með tilveruna og sam- ferðafólkið. Vandinn er því miður sá, að þeir lesa aðrar bækur og ritlinga, er frekar auka á ringulreiðina og óskapnaðar- dekrið. Hinn mikli athafnamaður, Guð- mundur Einarsson, fjármaður, refa- skytta, vermaður og báteigandi stofn- aði til ábýlis á Brekku á Ingjalds- sandi, fyrst sem leiguliði, síðar óðals- bóndi, hýsti jörðina vel, og lauk öll- um skuldum. Jafnframt komu þau hjón 12 börnum til góðs þroska, sum þeirra hafa ötullega unnið að fram- förum sveitarinnar. Þegar elli og las- leiki lrerjaði á víking þennan, þá veit- ist lionum sú ósk, að ferðast um land- ið og heimsækja vini og skyldmenni. Jafnframt tekur liann til að skrifa hið markverðasta sem hent hefur a æv- inni. Lundin er bljúg en viljinn ein- hlýtur; mér skilst, að meginhluti bók- arinnar sé ritaður í bréfformi, það gef- ur frásögninni einstaklega hugljúfan blæ. Þennan blæ, eða stíl, hefur Theódór Gunnlaugsson virt og skilið, og þakka ég báðum liöfundum fyrir lesturinn. Myndir sem fylgja bókinni eru til mikilla bóta. Guðmundur jrá Miðdal. Jón Helgason: ÖLDIN ÁTJÁNDA. Minnisverð tíðindi 1701—1760. — Forlagið Iðunn. Eins og nafnið bendir til fjallar bók þessi um minnisverð tíðindi a átjándu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.