Eimreiðin - 01.01.1961, Síða 63

EIMREIÐIN
51
ar hlýtar, umfram tilgátur þær, sem að framan hafa verið raktar, og um
síðustu daga þessa síðasta íslandsjarls og fallna stórmennis aldarinnar
^ara engar sögur. Þjóðsagnavisur segja, að „ravnar rivu hans ræ“ í gálg-
anum, og sýna slíkar sagnir a. m. k. það, hversu jarl hefur verið —
(0rðinn af einhverjum ástæðum) — mjög hataður af almúga, sem þann-
rg heinlínis hlakkaði yfir óförum hans og afdrifum.
X.
hýkur hér þessari (lauslegu) frásögn eða fróðleikssamtíningi um Auð-
°nn hestakorn. Um Hákon konung er það hinsvegar að segja, að enda
P°tt hann væri um margt dugandi konungur, virðist hann eftir þessa at-
hurði ekki hafa orðið hamingjumaður í einkalifi sínu. Segir þjóðsagan
°S> að Margrét hafi spáð honum því á bálinu, að hann yrði ekki gæfu-
samur eða ætt lians, og hefur það þótt fara eftir nokkuð svo. Honum
'arð ekki sonar auðið eða erfingja til krúnunnar, og varð hann því að
'mfa fram á það mótlæti, að liin gamla norska konungsætt, Haraldar
’uufagra og Sverris, dæi með honum út í karllegg. Gekk Noregs (og ís-
ands) krúna þá í arf til afkomenda dóttur hans, síðan var tengdasonur
ans tekinn til fanga af Svíakonungi, bróður sínum, og sveltur til bana
einum múr“ (Lárentsíusarsaga o. v.). Ekki var þó reynt að setja stimpil
emhverrar „dóms“-meðferðar á óþokkaverk þetta, eins og á Norðnesi.
1 *lt er, að Hákon konungur hafi aldrei borið sitt barr eftir þessa at-
r°l> °g andaðist liann 49 ára að aldri, gamall orðinn fyrir aldur fram.
111 gamla norska konungsætt leið undir lok upp úr þessu, og fór sjálf-
st<eði landsins bráðlega sömu leið. Varð Noregur ásamt íslandi síðan
Jaleiga í ríki Danakonungs um margar aldir.