Eimreiðin - 01.09.1963, Blaðsíða 78
262
EIMREIÐIN
Tveimur árum eftir að Eiríkur, faðir Sigríðar, fór frá Eldleysu
(1829) fluttist hann til afskekktrar eyðivíkur milli Loðmundarfjarð'
ar og Húsavíkur, sem Álftavík nefnist, og byggði þar upp. Þar bj°
hann síðan lengi og lifði að mestu á fiskiveiðum. Urðu þeir feðgar,
Eiríkur og Finnur, sonur lians, „fyrstir bænda á sjávarjörðum aust-
anlands“ til þess að gera fiskiveiðar að aðalatvinnu sinni (sntb-
Austurl. IV. b., bls. 186, Um Vikur og byggð þar eftir Halldór Stel-
ánsson fyrrv. alþingism.).
Faðir Eiríks hét Einar Árnason, f. 1746 eða ’47 á Fáskrúðsfirði
(smb. mt. 1762), en bjó lengi á Grund í Mjóafirði (1790—1803)-
Faðir hans var Árni Grímsson, sakamaður vestan af Snæfellsnesi,
sem strauk þaðan haustið 1745 og austur á land. Nokkrum árum
síðar kemur greinilega við skjöl í Norður-Þingeyjarsýslu maðut,
sem Einar hét Jónsson, er var sá hinn sami og Árni sá Grímsson,
sem áður er nefndur. láfði hann allan síðari hluta ævinnar undn
þessu nafni, kvæntist og bjó lengst á Gunnarsstöðum í Þistilfi1"®1’
en er þó oftast kenndur við Skoruvík á Langanesi, þar sem hann
bjó líka, en miklu skemur.