Ægir - 01.04.1947, Page 37

Æ G I K
127
þær fullgerðar hér um sumarið. Enn fluttu
sænskir síldarkaupendur um 40 þús. tunn-
ur til landsins undir síld þá, sem þeir
höfðu gert samninga um kaup á, og loks
keyptu ýmsir saltendur tunnur úr erlend-
um veiðiskipum, og mun það sennilega
liafa numið 20 þús. tunnum. Alls voru
því tiltækar tæplega 230 þús. tómar tunn-
ur til söltunar, en gert liafði verið ráð fyrir
að salta all miklu meira magn, ef ekki
hefði farið svo, að veiðin brást, einmitt
seinni hluta vertíðar, þegar aðal söltun fer
fram.
Síldarútvegsnefnd leyl'ði söltun allmiklu
fyrr en áður hefur líðkazt, eða frá og með
15. júlí, en árið áður hafði verið leyft að
hefja söllun 25. júlí. Að leyfi til söltunar
var veitt fyrr nú en áður, stafaði af því, að
samningar höfðu verið gerðir við Rússa um
Sölu á all miklu magni af saltsíld og ráð
fyrir þvi gert í þeim samningum, að síld-
arsöltun hæfist um miðjan júlí.
Svo sem áður hefur verið getið, kom
megin hluti síldaraflans á land fyrri hluta
veiðitímabilsins og aðallega áður en nokk-
ur söltun hófst að ráði. Þetta hafði það í
för með sér, að söltun varð mun minni en
ella hefði orðið og tókst ekki að fylla upp
• þá samninga, sem gerðir höfðu verið
fyrirfram um sölu á sallsíld. Alls voru salt-
aðar 168 470 tunnur af síld, og voru þar af
7722 tunnur Faxasíld, sem söltuð var um
haustið (sbr. töl'lu XVII). Þrátt fyrir afla-
brestinn var þó um verulega aukningu að
ræða frá árinu 1945, en þá voru aðeins
saltaðar rúmlega 95 þús. tunnur.
Af saltsíldarframleiðslunni voru nær því
80% hausskorin saltsíld, en þar næst kem-
ur kryddsild með um 10% og aðrar verk-
unaraðferðir með enn minna, t. d. var að-
eins mjög' lítið verkað af matjessild, og
hefur svo verið nú undanfarin 3 ár.
Eins og jafnan áður fór langsamlega
mest síldarsöltun fram á Siglufirði, enda
þótt það væri nú hlutfallslega minna en
verið hafði árið áður og um nokkur und-
anfarin ár. Alls var saltað þar um 70%
af þeirri síld, sem söltuð var á Norðurlandi
um sumarið. Á fjórtán öðrum stöðum fór
fram síldarsöltun, mjög misjafnlega mikil,
og voru þessir staðir helztir: Hólmavík
6%, Sauðárkrókur um 5%, Drangsnes um
3%, Dalvík sama, Hrísey um 2,5% og aðr-
ir staðir, svo sem Djúpavík, Húsavík, Ak-
ureyri Ingólfsfjörður, Skagaströnd, Hofs-
ós, Ólal'sfjörður, Grenivík og Raufarhöfn
með enn minna.
Síldarútvegsnefnd annaðist sölu og út-
flutning allrar þeirrar síldar, sem söltuð
var um sumarið. Ákvað nefndin lágmarks-