Ægir - 01.08.1949, Side 16

150
Æ G I R
Þess var áður getið um reknetjaveið-
arnar, að þær voru lítið stundaðar á árinu
yfirleitt og brugðust því nær alveg í Faxa-
flóa. Voru því mjög fáir bátar gerðir út til
reknetjaveiða að þessu sinni.
Nokkur af hinum stærri mótorskipum
og línugufuskipum stunduðu flutninga með
ísvarinn fisk eða sild á vetrarvertíðinni og
um haustið, svo sem jafnan áður. Hér er
þó aðeins um xnjög fá skip að ræða.
Gæftir og ciflabrögð. í Vestmannaeyjum
og verstöðvunum á suðurströndinni voru
gæftir yfiideitt stirðar lengi framan af ver-
tíðinni og jafnvel allt lil marzloka. Dró
þetta að sjálfsögðu úr sjósókninni, en hins
vegar var afli oftast sæmilegur, þegar á sjó
gaf. Á þetta þó aðallega við um línuna. I
Vestmannaeyjum var talið, að tregur fisk-
ur hefði verið þar í net, eftir því sem þar
gerist, en þó rættist nokkuð úr vegna þess
að netjaveiðin stóð nú lengur en veixju-
lega. Afli togbátanxxa var mjög tregur
framan af vertíðinni, enda hamlaði veður
mjög sjósókn, en seinni hluta vertiðar-
innar og um vorið var togbátaaflinn talinn
mjög sæmilegur. Um dragnótaveiðar Vest-
mannaeyjabátanna yfir sumartímann er
það að segja, að afli var þá mjög sæmi-
legur og talinn yfir xneðallag.
í Faxaflóa voru gæftir mjög stirðar lengi
vertíðar og þó einkum í marzmánuði, en
hins vegar var afli víðast hvar talinn með
bezta móti, aðallega þó seinni hluta ver-
tíðarinnar. Þó var þetta misjafnt og t. d.
var þannig í Keflavík, að þegar leið á april-
mánuð, dró svo mjög úr aflanum á línu,
að við sjálft lá, að bátar hættu að
stunda þær veiðar, en þegar koin fram
í maímánuð glæddist veiðin aftur all-
verulega.
Um Snæfellsnes er það að segja, að
gæftir voru þar svipaðar og við Faxaflóa,
yfirleitt heldur slirðar aðallega i marz-
mánuði, en afli var talinn þar sæmilegur.
Um gæftir og' aflabrögð vísast að öðru leyti
í yfirlit yfir vetrarvertíðina í Sunnlend-
ingafjórðungi, sem birtist í 7.—9. tölubl.
Ægis 1948.
b. Vestfirðingafjórðungur.
Þátttaka í fiskveiðunum í Vestfirðinga-
fjórðungi er sýnd í töflu VIII.
Togarar voru framan af árinu 3 í fjórð-
ungnum og voru þeir allir gerðir út, en í
maímánuði bættist hinn fjórði við, og voru
eftir það gerðir út 4 togarar, það sem eftir
var ársins.
Ekkert línugufuskip var gert ÚL á árinu,
enda mun nú ekki lengur vera skráð neitt
slíkt skip í Vestfirðingafjórðungi. Flesti,-
bátar, sem gerðir voru út í Vestfirðinga-
fjórðungi, voru yfir 12 rúml., og var útgerð
þessara báta nokkuð jöfn yfir allt árið, en
hefur hins vegar oft undanfarið verið
nokkuð stopul, að því er snertir hina stærri
þeirra. Flestir voru þeir gerðir út framan
af árinu, Ixæði til síldveiða í Faxaflóa og
einnig til þorskveiða. Voru þeir 52 í
febrúarmánuði og yfirleitt um 50 út alla
vertíðina fram á vor. Um síldveiðitímann
voru þeir svipaðir að tölu og árið áður,
eða flestir 44 í ágústmánuði, en fór síðan
heldur fækkandi eftir að sildveiði lauk, en
hins vegar urðu þeir samtals 42 að tölu
í nóvember.
Fáir bátar undir 12 rúmlestum voru gerðir
út á Vestfjörðum á árinu, enda hefur þeirn
bátum farið mjög fækkandi þar á seinni
árum, þar sem flestir nýir bátar, sem
keyptir hafa verið inn í fjórðunginn, haf t
verið allmikið stærri. Mest var útgerð
þessara báta um sumarið og haustið, enda
munu þeir margir hvei’jir að minnsta kosli
ekki vera taldir hentugir til vetrarveiða.
Voru þeir flestir í maímánuði 17 að tölu,
en annars oftast nær um og yfir 10 um
sumarið og haustið.
Útgerð opinna vélbáta var með svipuð-
um hætti og árið áður, en þó nokkuð jafn-
ari um vorið og sumarið og' jafnvel fram
á haustið, en þeim bátum hefur annars
farið fækkandi á Vestfjörðum, sem og
annars staðar á landinu á undanförnum
árum. Voru þeir flestir í maímánuði 59 að
tölu, en fækkaði svo aftur, er hinir stærri
bátar fóru til síldveiða, enda mjög algengt,