Ægir - 01.08.1949, Qupperneq 35

Æ G I R
169
verulega á árinu. Á árinu 1947 hafði tala
þeirra verið um 277, en á þessu ári var tal-
an eftir því, sem næst verður komizt, nær
þvi 350. Örugg vissa er um að frá Noiægi
komu 258 skip og frá Svíþjóð 65 skip, en
ekki eru öruggar heimildir fyrir tölu skip-
anna frá Danmörku og Finnlandi, en
sennilega munu þau hafa verið svipuð og
árið áður eða 5 frá hvoru landi og enn
fremur 1 eða 2 frá Þýzkalandi. En nú
skeði það, sem ekki hefur verið áður, að
rússneskur síldveiðileiðangur kom upp að
Norðurlandinu með allmörg' skip, en um
tölu þeirra er ekki vitað með vissu.
Norsku skipin voru að þessu sinni 56
fleiri en verið hafði árið áður, og liefur
þeim stöðugt farið fjölgandi eftir styrjöld-
ina. Af þessum skipum voru 84 eingöngu
með herpinót, 15 með hvorttveggja, herpi-
nót og reknet, og 173 eingöngu með rek-
net. Enn fremur voru 4 skip, sem ekki
höfðu nein veiðarfæri, en voru í flutningum.
Alls lönduðu þessi skip 206 810 tn„ en
árið áður hafði samanlagður afli þeirra
verið 193 337 tn. í reknet nam veiðin
123 527 tn., í herpinót var veitt 58 447 tn„ en
þau skip, sein stunduðu veiðar með háðum
veiðal'færunum á vertiðinni, fluttu heim
24 836 tn. Meira en helmingur af norsku
sildinni, eða 110 352 tn„ var verkað á þann
hátt, að síldin var hausskorin og slóg-
dregin, þar næst kom kryddsíld með
57 295 tn„ þá sykursöltuð síld með 17 164
tn„ þá venjuleg saltsild með 10 059 tn. og
matjessíld með 9 979 tn og' loks ýmsar aðr-
ar verkunaraðferðir 1 961 tn.
Frá Svíþjóð komu alls 78 skip, og var það
13 skipum fleira en árið áður. Af þessum
skipum stunduðu 65 veiði með reknetjum
og veiddu alls 41 828 tn„ sem voru verk-
aðar þannig, að 18 156 tn. var hausskorin
og slógdregin síld og 23 672 tn. sykursölt-
uð síld. Herpinótaskipin 13 að tölu veiddu
alls 5 582 tn. og var sú síld verkuð þannig,
að 4 805 tn. var hausskorin og slógdregin
síld, 769 tn. kryddsöltuð og 8 sykursöltuð.
Alls var því afli sænsku skipanna 46 633
tn„ en liafði verið um 40 000 tn. árið áður.
Bæði hjá sænsku og norsku bátunum
reyndist meðalveiðin nokkuð meiri hjá
reknetjabátunum en herpinótabátunum og
endurspeglaðist þar mjög greinilega afla-
bresturinn, sem var svo tilfinnanlegur hjá
íslenzku skipunum. Meðalveiði norsku
reknetjabátanna var 740 tunnur, en herpi-
nótabátarnir fengu 713 tunnur að meðal-
tali. Meðalveiði sænsku reknetjabátanna
var 644 tunnur, en meðalveiði herpinóta-
hátanna 370 tunnur. Að visu mun það vera
svo, að bæði Svíar og Norðmenn töldu
þessa vertíð með rýrara móti, en ekki þó
svo rýra, að um nein stórkostleg' vandræði
þess vegna væri að ræða. En liætt er við, að
rýrt hefði þótt hér á landi, ef meðalveiði
bátanna hefði ekki orðið meiri en þeirra
sænsku og norsku.
Um veiði annarra erlendra skipa er litið
’ itað, annað en það, að hún mun ekki hafa
verið neinu betri, nema síður sé, en hinna
norsku og sænsku.
B. Velrarsíldveiðin.
Hin mikla síldveiði, sem var í Faxaflóa
veturinn 1947 til 1948, vakti hjá mönnum
vonir um, að hér væri upph(af að nýju
sildveiðitímabili á þessum slóðum. Var því
hafinn undirbúningur að því að bæta mót-
tökuskilyrðin fyrir sildina, sem næst veiði-
svæðinu, það er að segja við Faxaflóa, og
hefur áður verið getið aukningar þeirrar,
sem gerð var á gömlum verksmiðjum og
viðbótum hinna nýju. í ársbyrjun 1948
stóð veiði þessi sem hæst og varði fram í
fyrst viku marzmánaðar, en á því tímabili
veiddist alls yfir 1 millj. hektol. Langsam-
lega mestur hluti síldarinnar fór til verk-
smiðjanna eða 1 053 000 liektol. (saman-
ber töflu XIX). Lítils háttar var flult út
ísvarið til Þýzkalands og lítils háttar var
einnig fryst til beitu, en raunverulega
hafði meginhluti beitufrystingarinnar far-
ið fram fyrir árslok 1947. Vegna þess
hversu afkastalitlar verksmiðjurnar við
Faxaflóa og á Vestfjörðum voru, varð að
flytja langsamlega mestan hluta síldar-