Ægir - 01.08.1949, Side 44

178
Æ G I R
óbreytt. A árinu 1947 komu takmarkanir
þær, sem settar voru á löndun íst'isks sam-
kvæmt samkomulaginu ekki að sök, þar
sem ekki kom til að afgreiddur væri meiri
fiskur en samkomulagið gerði ráð fyrir i
hverjum mánuði. Hins vegar var það al-
veg óhjákvæmilegt að á árinu 1948 hlyti
slíkur samningur að leiða af sér að togar-
arnir yrðu að takmarka veiði sina yfir
þetta tímabiJ vegna þess, hversu þeir voru
nú orðnir margir og afkasta-miklir. Það
Jiafði því úrslitaþýðingu fyrir relcstur tog-
aranna, þegar samningurinn var gerður
um togaralandanirnar í Þýzkalandi. Fóru
fyrstu landanirnar þar fram í 1 ok apríl-
mánaðar, en eftir það og fram undir
haustið var meginliluta togarafisksins
beint þangað, enda yfirleitt á sumrin og
haustin þægilegast fyrir togarana að veiða
þær fisktegundir, sem hentugastar eru
fyrir þýzlva markaðinn.
Verðinu á fiskinum, sem sendur var til
Þýzkalands, var skipað með allt öðrum
Irætti en á brezka markaðnum, þar sem
gildir hámarksverð, en fiskurinn annars
seldur á uppboði. Samkvæmt samningi
þeim, sem gerður var um söluna á fiski til
Þýzkalands, var ákveðið verð selt á fisk-
inn miðað við það, að hann væri kominn
að brygg'ju þar, og var það verð £ 40 fyrir
bverja smálest af fiski slægðum og haus-
uðum, það er að segja bolfiski. Undan-
tekinn var þó steinbíturinn, sem varð að
afgreiðast með haus, og var verðið £ 35.
Sama var um flatfiskinn, að verðið á lion-
um var aðeins £ 35. Gætir hér því mjög
mikils mismunar í því hvað greitt er fyrir
hinar ýmsu fisktegundir á þýzka og enska
markaðinum. T. d. eru flatfisktegundirnar
jafnaðarlega greiddar með tvöfalt og þre-
falt hærra verði á brezka markaðinum, en
með lægra verði aftur á þýzka markaðn-
um, heldur en bolfisktegundirnar. Var þessi
verðákvörðun mjög þýðingarmikil fyrir
togarana, þar sem þeir gátu nú fengið
sama verð t. d. fyrir ufsa og karfa annars
vegar og aðrar bolfisktegundir liins vegar,
en hinar fyrrnefndu hafa jafnaðarlega ver-
ið með Iágu verði á brezka markaðinum og
oft ill seljanlegur yfir sumartimann, en
hins vegar þá oft tiltölulega auðvelt að afla
mikið af þessum fisktegundum.
Meðalverð brúttó á öllum ísvarða fisk-
inum yfir árið varð að þessu sinni kr.
1.06 pr. kg, sem er 5 aurum lægra en var
árið áður. Hefur meðalverðið yfirleitt far-
ið lækkandi undanfarin ár, enda liefur há-
marksverðið á brezka markaðnum svo sem
kunnugt er farið lækkandi. í janúarmán-
uði var það kr. 1.22, en lækkaði svo í fe-
brúar niður í kr. 1.09, en komst síðan
hæst í marzmánuði upp í kr. 1.25, og var
það hæsta meðalverð ársins. Eftir það fór
verðið heldur lækkandi, enda fór þá að
gæta mjög hversu mikið var flutt á þýzka
markaðinn, en verðið þar var yfirleitt
heldur lægra en á brezka markaðnuin.
Komst meðalverðið lægst í júlímánuði í
kr. 0.94, en var yfirleitt það, sem eftir var
ársins, ýmist rétt fyrir ofan eða rétt fyrir
neðan kr. 1.00 pr. kg.
Á brezka markaðnum var verðið yfir-
leitt allhátt á árinu, ef miðað er við árið
áður, og var meðalverðið yfir allt árið kr.
1.19 samanborið við kr. 1.11 árið áður.
Þessar tölur eru þó ekki með öllu sam-
bærilegar, þar sem töluverður munur var
á því, hvaða fisktegundir voru fluttar á
brezka markaðinn á árinu 1948 og árinu
1947. Leituðust þau skip, sem sigldu á
brezka markaðinn yfirleitt við að liaga
veiðum sinum þannig, að sá fiskur, sem
æskilegast var að flytja á brezka markað-
inn, aflaðist heldur og náðist þar af leið-
andi yfirleitt hærra meðalverð en ella hefði
orðið, eða ef eins hefði staðið á og árið
1947, þegar allur fiskurinn var fluttur á
brezka markaðinn. Var meðalverðið mán-
aðarlega yfirleitt milli kr. 1.20 og 1.40 og
komst meira að segja í ágústmánuði upp
í kr. 1.42, og var það hæsta meðalverð
ársins. Lægst varð meðalverðið í nóvem-
bermánuði, aðeins kr. 0.94 pr. kg, en
hækkaði síðan aftur í desember upp í
kr. 1.40 pr. kg.
Meðalverðið í Þýzkalandi var ;eins og