Ægir - 01.02.1991, Blaðsíða 23

2/91
Einna þekktastur slíkra neðan-
sjávarhryggja er Mið-Atlantshafs-
nryggurinn sem liggur eftir endi-
öngu Atlantshafinu. Bergmáls-
dýptarmælingar sýna að hryggur-
Í™1 stendur víða 2-3 km hærra en
afsbotninn í kring og á miðjum
ryggjarásnum er sigdalur. í
Pessum sigdal myndast stöðugt
nýr hafsbotn í eldgosum og við
ÆGIR
kvikuinnskot. Þessum umbrotum
fylgja tíðir jarðskjálftar. Hryggur-
inn hliðrast til á mörgum stöðum
um þversprungur en hinn virki
hluti þeirra sem liggur milli
hryggjarásanna eru fyrrgreind
þvergengi og þar er skjálftavirkni
einnig mikil. Skjálftarnir koma
yfirleitt þar fram í meginskjálfta
sem getur orðið stærri en 7 stig á
75
Richterkvarða og á eftir fylgja
margir minni eftirskjálftar. Á
hryggjarstykkjunum verða skjálftar
hinsvegar yfirleitt ekki stærri en 5
stig á Richterkvarða og koma
gjarnan fram í hrinum þar sem
enginn einn skjálfti er áberandi
stærri en hinir. Hrinurnar geta
staðið í nokkra klukkutíma eða
daga.
^ynd 2. Staðsetning jarðskjálftamæla á Reykjaneshrygg sumarið 1990.