Tímarit lögfræðinga - 01.06.1965, Qupperneq 56

þega og ])á, seni stunda sjálfstæð störf, er mjög athyglis-
verð, ckki sízt fyrir það, hve mikill hluti háskólamanna
er í þjónustu ríkisins og stofnana þess eða tæþlega 48%.
Að meðtöklum þeim, sem slarfa hjá öðrum opinherum
og hálfoi)inberum aðilum, svo sem bæjar- og sveitarfé-
lögum, bönkum o. fl., er þetta hlutfall tæplega 57%.
Hjá einkaaðilum starfa samlcvæmt yfirlitinu um 18%,
og eru launþegar meðal háskólamanna þannig 3 af
hverjum 4, en sjálfslæð störf stunda innan við 19%.
Fróðlegt er að bera þessar niðurstöður saman við sam-
bærilegar tölur frá samtökum háskólamanna á Norður-
löndum, en fyrir hendi eru tölur frá Svíþjóð og Dau-
mörku. Birtast hér á eftir tölur frá þessum löndum og
Islandi, sem sýna innbyrðis hlutföll þeirra liáskóla-
manna, sem teljast launþegar hjá opinberum og hálf-
opinberum aðiluin eða einkaaðilum eða starfa sjálf-
stætt. Utan við eru hins vegar „aðrir liáskólamenn“, þ.
e. a. s. þeir, sem ekki var unnt að flokka undir neinn
neðangreindra þriggja flokka.
Hlutfallstölur (%)
ísl. Svíþ. Danm.
I.aunþegar þjá opinberum aðilum .............. G1 73 49
Launþegar hjá einkaaðilum ..................... 19 17 25
Við sjálfstæð störf .......................... 20 10 26
100 100 100
Ekki er rétt að draga allt of ákveðnar ályktanir af
þessum samanburði, en athyglisvert er þó, að hér á
Iandi eru hlutfallslega nokkuð fleirj háskólamenn við
sjálfstæð störf en í Svíþjóð, eða sem svarar því, sem
launþegar lijá opinberum aðilum eru hér færri. Nánari
alhugun leiðir í ljós, að munurinn stafar fyrst og fremst
af því, að tiltölulega fleiri verkfræoingar og læknar
stunda hér sjálfstæð störf. Er því ekki fjarri lagi að
álykta, að orsakir þessa munar eigi a. m. k. að ein-
hverju lejdi rætur sínar að rekja til þeirra langvinnu
118
Timarit lögfræðincja