Tímarit lögfræðinga - 01.12.1996, Qupperneq 39

EFTA-dómstóllinn rakti fyrst tilgang tilskipunarinnar sem samkvæmt aðfara-
orðum hennar er að stuðla að vernd launþega við aðilaskipti að atvinnurekstri.
Tilgangur tilskipunarinnar er einkum að tryggja það að aðilaskiptin hafi ekki
áhrif á kjör launþega og að þeir eigi rétt á að halda atvinnu sinni og njóta sömu
réttinda hjá nýjum vinnuveitanda og þeir nutu hjá fyrri vinnuveitanda. EFTA-
dómstóllinn tók fram að með hliðsjón af þessum tilgangi tilskipunarinnar hefði
EB-dómstóllinn túlkað hugtakið „aðilaskipti” í L gr. tilskipunarinnar rýmra en
augljóst væri. EFTA-dómstóllinn nefndi eftirfarandi dæmi úr dómaframkvæmd
EB-dómstólsins um tilvik sem hefðu verið talin eiga undir tilskipunina eða
a.m.k. ekki falla utan ákvæða hennar:51 tilvik þar sem eigandi fyrirtækis leigði
rekstur þess en tók síðan við rekstrinum eftir að hafa rift leigusamningi (Ny
M0lle Kro); tilvik þar sem óframseljanlegum leigusamningi um rekstur veit-
ingahúss var rift og eigandi leigði það þriðja aðila sem hélt áfram rekstri þess
(Daddy’s Dance Hall); tilvik þar sem eigandi fyrirtækis rifti leigusamningi og
seldi eftir það fyrirtækið til þriðja manns (Bork Intematiomal); tilvik þar sem
stjórnvöld ákváðu að hætta styrkveitingum til ákveðinnar stofnunar sem eftir
það hætti starfsemi sinni, en styrkurinn var veittur þriðja aðila sem vann að
sömu málum og fyrmefnda stofnunin (Redmond Stichting) og loks tilvik þar
sem umboðsaðili bifreiðaumboðs á tilteknu svæði hætti starfsemi og umboðið
var veitt öðru fyrirtæki sem yfirtók hluta starfsmanna og viðskiptavild fyrra
fyrirtækisins. (Merckx and Neuhuys v Ford Motors Company Belgium).
Þá rakti EFTA-dómstóllinn úrlausnir EB-dómstólsins, sem lúta að kaupum á
þjónustu. I Schmidt voru aðstæður þær að banki sem hafði haft starfsmann í
þjónustu sinni við þrif ákvað að kaupa þessa þjónustu frá þriðja aðila. Þessi
yfirfærsla var talin falla undir ákvæði tilskipunarinnar og leiddi það til skyldu
hins nýja þjónustuaðila til að veita Schmidt sömu starfskjör og hún hafði áður
haft í þjónustu bankans. I Watson Rask and Christensen var niðurstaða svipuð
varðandi matsölu.
Samkvæmt þessari dómaframkvæmd EB-dómstólsins taldi EFTA-dómstóll-
inn að slá mætti föstu, annars vegar, að aðilaskipti að atvinnurekstri gætu farið
fram í tveimur áföngum og að ekki þyrfti að vera beint samningssamband milli
fyrri vinnuveitanda og hins nýja til þess að ákvæði tilskipunarinnar ættu við. Þá
taldi EFTA-dómstóllinn það ljóst að tilvik þar sem þjónusta er keypt frá þriðja
aðila gæti einnig fallið undir ákvæði tilskipunarinnar. Með hliðsjón af rúmri
túlkun tilskipunarinnar í dómum EB-dómstólsins var það niðurstaða EFTA-
dómstólsins að tilvik þar sem einn þjónustuaðili tekur við af öðrum félli ekki
sem slíkt utan tilskipunarinnar ef önnur atriði bentu til þess að um aðilaskipti
hefði verið að ræða.
Þá rakti dómstóllinn megináherslur í úrlausnum EB-dómstólsins um það,
hvenær líta megi svo á að aðilaskipti hafi orðið að atvinnurekstri eða hluta
51 Sjá neðanmálsgrein 50 um það hvar þessa dóma er að finna í dómasafni EB-dómstólsins
(ECR).
175