Tímarit lögfræðinga - 01.05.1998, Blaðsíða 29

nánari reglur m.a. um gerð eftirmynda og breytingu peningaseðla og myntar,
um spilapeninga („fancy money“), o.s.frv.42
12. PENINGARÉTTUR EINSTAKRA ÞJÓÐRÍKJA
I 6. gr. (1) reglugerðardraganna kemur skýrt fram að peningaréttur einstakra
þátttökuríkja mun halda gildi sínu á aðlögunartímanum að svo miklu leyti sem
ákvæði þeirra mæla ekki á annan veg. Þannig mun peningaréttur einstakra
þjóðríkja styðja eða auka við ákvæði reglugerðarinnar svo og önnur ákvæði
Evrópuréttarins að svo miklu leyti sem það er nauðsynlegt til þess að leysa
deilumál í sambandi við peningakröfur bæði á aðlögunartímanum og eftir að
honum lýkur.
Það er ljóst af tíundu forsendu reglugerðardraganna að aðildarríki getur á
aðlögunartímanum ákveðið að leyfa „að öllu leyti“ fulla notkun evró-eining-
arinnar innan síns yfirráðasvæðis. Markmiðið með því er væntanlega að gefa
aðildarríkjunum kost á því að gefa evró sterkari stöðu samkvæmt eigin rétti en
sem leiðir af reglugerðinni. Til dæmis er hugsanlegt að samkvæmt eigin rétti -
og að svo miklu leyti sem það telst vera nauðsynlegt - geti ríkin ákveðið að
leyfa að færðir verði reikningar í evró, að skráning hlutabréfa og skuldabréfa
verði í evró, að evró megi nota í opinberum rekstri, einnig til greiðslu á skött-
um, afborgunum og opinberum gjöldum sem ákveðin eru í evró, o.s.frv.43
Einnig er mögulegt að evró verði notað í opinberum hagtölum og skýrslum og
öðrum yfirlitum sem stjómvöld gefa út um fjármál, svo og eftir því sem við
getur átt, með tilvísunum til eigin gjaldmiðils sem ríkið hefur gefið út fram að
my ntbrey tingunni.
í einkarétti hafa einnig verið kunngerðar áætlanir um víðtæka notkun á
evró.44 Einnig er hugsanlegt að fjölþjóðafyrirtæki muni við gerð ársreikninga
nota eingöngu evró 45 þar með talið að eigið fé þeirra verði umreiknað í evró,
42 Nefna má að flest aðildarríkin hafa staðfest Genfar-sáttmálann um vernd peningaseðla (The
Convention for Supression of Counterfeiting Currency). Aðild að honum var samþykkt árið 1929
af Folkeforbundet. Almenn tilvísun til skyldu um að vemda eigin og annarra nkja peningaseðla var
á þeim tíma talið vera fullnægjandi.
43 Um áramótin 1997-1998 höfðu yfirvöld m.a. á Ítalíu, í Austumld, Lúxemborg, Belgíu, Hollandi
og Finnlandi lýst því yfir að þau stefndu að víðtækri notkun á evró á aðlögunartímanum. Einnig
virðist stefnt að því sama í Þýskalandi og Frakklandi en ekki er ennþá ljóst hvort þau muni veita
möguleika á skattlagningu í evró á árinu 1999. Stjómvöld í aðildarríkjunum hafa lýst því yfir að
eigin gjaldmiðlar verði notaðir við gerð fjárlaga og ríkisreikninga á aðlögunartímanum.
44 Mörg fjölþjóða samtök sem hafa aðalstöðvar sínar í ríki innan Evrópusambandsins hafa ákveðið
að nota evró í starfsemi sinni. Til dæmis má nefna belgíska félagið FINA sem hefur ákveðið þegar
frá árinu 1998 að gefa út alla reikninga í Belgíu og Lúxemborg í belgískum og lúxembúrgískum
frönkum og samsvarandi fjárhæð í evró (1 ECU jafngilt 1 evrói) og frá og með 1. janúar geta allir
viðskiptamenn sem þess óska greitt reikninga frá FINA með evró.
45 Sbr. t.d. Euro Paper, nr. 2 „Accounting for the introduction of euro“ (júlí 1997) og nr. 6
„Checklist on the introduction of the euro for enterprises and auditors“ (september 1997).
113