Ægir - 01.09.1996, Síða 108

Dímon ehf
Djúpsjávarveiðar með línu
út af Reykjaneshrygg
Undanfarin þrjú ár höfum við verið að þróa línu, sem hentar til djúp-
sjávarveiða. Þar eru einkum hafðar í huga þær aðstæður sem eru
djúpt út af Reykjanesi þar sem dýpi er mjög mikið og botn harður.
Veiðarfæratjón hefur verið mikið þarna á djúpslóðinni. Þarna er mikið
um kóral, hraun og sterkir straumar. Til að verjast þessu höfum við
hannað línu, sem er 11,5 mm flotlína. Fjórsleginn og sigurnaglar, sem
koma í veg fyrir að línan flækist. Þessi lína er ekki lögð lárétt í botninn
eins og hefðbundið hefur verið, heldur er hún lóðrétt. Neðst á henni er
dreki og síðan lína þar frá og upp í það minnsta eina 100 faðma en
þar er síðan flot. Síðan er færi frá flotinu og upp í bauju.
Upphaflega var ætlunin í byrjun að
þróa þessa nýju línu til að veiða búra,
sem er rokkandi upp og niður í sjónum
yfir mjög slæmum botni þar sem hann
liggur gjarnan fast upp við lóðrétt bergið.
Síðan var ákveðið að prófa þetta líka í
karfanum út af Reykjaneshryggnum. Þær
tilraunir skiluðu ljómandi góðum árangri.
Þessar tilraunir hafa komið vel út eins
og ég sagði. Það sem vinnst með þessu er
í fyrsta lagi, að veiðarfæratjón verður
sáralítið, í öðru lagi þá reynist krókanotk-
un aðeins þriðjungur af því sem verið
hefur. Ástæða þess er að nýja línan leggst
ekki í botn og krókarnir haggast ekki af.
Vinnan við línuna verður því mun minni
en áður því endurnýjun króka verður
sáralítil. Auk þess verður beitunotkun að-
eins um það bil þriðjungur af því sem
áður var, því verið er að vinna aðeins á
um það bil 10 þúsund krókum á sólar-
hring í stað 20 til 25 þúsund krókum
áður.
Uppstaða þess afla sem fengist hefur á
nýju línuna er stór karfi (8-12 kg fiskar)
og stór keila (7 kg), sem beitir sig á neðst
alveg niður við botn. Auk þess hafa menn
fengið töluvert af stórlúðu. Menn hafa
verið að fá allt að 20 stórlúður á hverja
sníkju. Kannski má draga þá ályktun af
þessum veiðum, að fiskurinn sé ekki eins
botnlægur og almennt hefur verið talið
fram til þessa.
Hafsvæðið, sem kemur til greina að
stunda þessar djúpsjávarlínuveiðar á er
allur hryggurinn út frá Reykjanesi og allt
niður undir Azoreyjar. Þarna hafa línu-
skipin verið að fá stórkarfa, sem í það
minnsta sumir fiskifræðingar viija meina
að sé annar stofn en sá smákarfi sem tog-
arar hafa verið að fá í flottroll á Reykja-
neshryggnum.
Við köllum þessa nýju línu „sníkjulín-
una". En það er gamalt heiti á hákarla-
slóð. Þróun hennar hefur verið unnin í
samvinnu Dímons ehf. og norska fyrir-
tækisins A/S Fiskevegn. Eigandi norska
fyrirtækisins er Bödvar Veterhus, mikill á-
hugamaður um þróun línuveiða. Fyrir-
tæki hans er stærsti línuframleiðandi í
heimi.
Einir sex norskir línubátar hafa verið á
þessu svæði og gengið mjög vel. Þeir hafa
verið að fylla sig á rúmlega fimm vikum
og verið að koma í land með um 150
tonn af frystum afurðum. Aflaverðmætið
hefur verið allt frá 22 og upp í 26 millj-
ónir fyrir túrinn. Fjögur íslensk skip eru
komin á svæðið.
Vandi íslenskra skipa varðandi veiðar
Bödvar Vederhus, forstjóri A/S Fiskvegn (tv)
um borð í Jónínu Jóns frá Höfn í fyrstu til-
raunaveiðiferðinni á Reykjaneshrygg. Með
■ honum á myndinni er Jóhann Bjarnason
eigandi Lineteck í Noregi, sem vinnur m.a.
þróun átaksmcelis fyrir línuveiðar. Hefur
Bödvar liðsinnt Jóhanni við markaðssetn-
ingu mœlisins í Argentínu og Noregi.
á þessu svæði er sá að stjórnvöld hafa
ekki heimilað íslenskum skipum veiðar.
Þau telja að við höfum klárað okkar
karfakvóta á þessu hafsvæði. íslendingar
og Norðmenn skiptast á öllum upplýs-
ingum og samvinnan á því sviði er til
fyrirmyndar. Veiðiheimildir frá íslensk-
um stjórnvöldum fengust hins vegar
ekki til skamms tima en nú hafa skipin
þó fengið heimildir til 15. október nk.
Um þessar mundir er norskt línuskip að
fara út til rannsókna og það mun fara
yfir veiðisvæðið allt suður til Azoreyja.
Niðurstöður þeirra rannsókna munu
nýtast bæði íslenskum og norskum fisk-
mönnum. □
108 ÆGIR