Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1955, Qupperneq 56

54
í því, að eftir 2. prófskammtinn var brottfærslan minnst í hópn-
um, sem prófaður var í júní, en flestir í hinum hópunum tveimur
voru þá farnir að nálgast mettunarmarkið (50 mg brottfærslu)
og tveir raunar búnir að ná því.
Með mettunarprófinu hefur þannig ekki tekizt að greina á milli
þeirra, sem prófaðir voru um miðjan vetur og hinna, sem gengust
undir prófið í maí-júní. Að vísu er munurinn á neyzlunni ekki
mikill, en þó má ætla, að um vorið hafi birgðir líkamans verið
orðnar sýnu minni, enda gefa blóðmælingarnar til kynna, að svo
hafi verið. Annars liggur það í eðli prófsins, eins og því hefur
venjulega verið hagað, að mælistigin verða fá, og mundi það eitt
valda ónákvæmni, þó ekki væri öðru til að dreifa, sérstaklega
þegar um einstaklinga eða fámenna hópa er að ræða.
En hér við bætist svo, að forsendur prófsins eru í ýmsum efn-
um vafasamar eða miður traustar. Fyrst má nefna það, að
nokkru getur skeikað, að fárra stunda þvagsýnishorn gefi rétta
mynd af heildarbrottfærslunni eftir inntöku prófskammtsins, a.
m. k. er ekki sama, á hvaða tíma sýnishornið er tekið, en það
hefur verið nokkuð á reiki.
Þetta varð Ijóst af athugunum, sem gerðar voru í sambandi
við mettunarprófið, þannig að brottfærsla askorbínsýru í þvagi
var mæld á fárra klukkustunda fresti, eftir að prófskammturinn
(700 mg/70 kg) var tekinn. Var fylgzt þannig með 5 manns í
3—4 daga (34).
Þegar greinilegrar aukningar varð vart á sólarhrings brott-
færslu, mátti heita, að sami hundraðshluti, þ. e. um 95% (94,1—
97,8%), kæmi ávallt fram á fyrstu 13 klukkustundunum, en um
og yfir 80% (78,2—87,7%) á fyrstu 7 stundunum. En í þriggja
stunda prófþvagi frá 4.—7. klst. var mjög mismikið eða frá
8,7—53,5% af sólarhrings brottfærslunni, og í tvö skipti varð þar
ekki teljandi aukningar vart, þó að heildarbrottfærslan væri orð-
in verulega aukin (73 og 88 mg), því að meginið (um 70%) hafði
þá komið fram á fyrstu 4 klukkustundunum. Sýnishorn, tekið á
próftímanum (frá 4.—7. klst.), er því ekki nægilega vel fallið til
að greina hin fyrstu glöggu merki þess, að mettun sé á næsta leiti.
Þó að æskilegt sé, að fyigzt sé með brottfærslunni a. m. k. 7